Aktor to człowiek do wynajęcia, który latami pracuje na swoją pozycję w zawodzie. Ja stwierdziłem, że jeśli do 30. roku życia nie osiągnę stabilnej sytuacji, to sobie odpuszczę. Trzeba sobie zapracować na nazwisko, żeby móc utrzymać się z aktorstwa. Mam 35 lat, utrzymuję się z tego zawodu i choć może nie gram głównych ról w serialach, to spokojnie sobie radzę. Oczywiście o stabilizacji nie ma mowy, w tym zawodzie to chyba nie jest możliwe.
Jako mała dziewczynka marzyłam, że w przyszłości zostanę:
politykiem. Byłam idealistką i wierzyłam, że politycy zmieniają naszą rzeczywistość.
Lubię poranki, kiedy:
wiem, że czeka mnie coś ekscytującego, np. fascynujący dzień w pracy lub jakaś fajna wyprawa.
Siłę do życia czerpię z:
pozytywnego nastawienia do świata, do ludzi.
Największym wyzwaniem był:
mój debiut w Teatrze Narodowym, kiedy wcieliłam się w rolę niepoukładanej życiowo narkomanki.
Aktorstwo jest dla mnie:
rozwinięciem marzeń z dzieciństwa, możliwością wychodzenia poza siebie.
Z Piotrem Pręgowskim, czyli Patrykiem Pietrkiem z ławeczki w serialu „Ranczo”, rozmawia Justyna Hofman-Wiśniewska:
Odnosiłem sukcesy w wieku młodzieńczym i coraz poważniej myślałem o karierze sportowej. Niestety, przegrałem wskutek kontuzji ważną wtedy dla mnie walkę i ze sportem musiałem skończyć. Nie żałuję, bo dzięki temu zostałem aktorem. Sport, który uprawiałem, nie jest tak spektakularny jak Formuła 1 czy piłka nożna. To był normalny, siłowy sport – zapasy.
Mezzosopranistka Izabela Kopeć w swojej twórczości łączy klasykę z nowoczesnością. Udowadnia, że śpiewaczka operowa nie musi być nudna i poważna. W swoich wyborach zawodowych kieruje się intuicją i być może to jest kluczem do sukcesów, które odnosi zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Farmaceuta nie tylko wydaje chorym leki. Pełni też ogromną i odpowiedzialną rolę w procesie profilaktyki i edukacji prozdrowotnej.
Cukrzyca przez wielu nazywana jest epidemią XXI wieku. W dodatku to choroba bardzo podstępna. Przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów. Pacjenci nie zdają sobie sprawy, że na nią cierpią, dopóki nie wystąpią u nich charakterystyczne symptomy: wzmożone pragnienie, poliuria, ciągłe uczucie głodu, utrata wagi, uogólnione zmęczenie oraz zaburzenia widzenia.
Przed ponad dwudziestoma laty, na 59. Kongresie Międzynarodowej Federacji Farmaceutycznej (FIP) w Barcelonie, stwierdzono, iż tradycyjna rola farmaceuty/aptekarza dobiegła końca z powodu zmiany kierunku zainteresowania zawodu farmaceuty z leku na pacjenta. Stwierdzono, że potrzebny jest sojusz pacjenta z farmaceutą. Kierunek sojuszu wyznacza rola farmaceuty w promocji zdrowia i zapobieganiu chorobom.
Zakład Opieki Farmaceutycznej WUM oficjalnie został powołany wiosną ubiegłego roku, natomiast do jego utworzenia doprowadziły rozmowy zapoczątkowane 2-3 lata temu. Najpierw to Zakład Farmacji Stosowanej prowadził przedmiot opieki farmaceutycznej, w niewielkim jeszcze zakresie, w ramach dodatkowych działań. Na chwilę obecną jest ona przedmiotem egzaminu wraz z farmakoterapią z naukową informacją o leku. Te dwa przedmioty realizujemy równolegle, ponieważ częściowo się one zazębiają.
Kuriozalnym jest, że szuka się współpracy poza granicami kraju, podczas gdy obok mamy grupę badawczą, która w niczym nie odbiega od tych zagranicznych. I tutaj – uważam – trzeba szukać osób utalentowanych, zaangażowanych i zdeterminowanych do działania. Musimy konsolidować się, zakładać kampusy naukowe. Brakuje nam zaplecza młodych i ambitnych ludzi – trzonu naukowego postępu. Zorganizowanie studentów jest w naszych rękach.
A dla mnie jest dziwne, że mnie pytają, jak można grać tak różne role jednego dnia. To jest absolutnie oczywiste, że schodząc ze sceny w Polonii, zostawiam tam postać. Ona nawet do garderoby już ze mną nie idzie!
Co w aktorstwie sprawia panu największą frajdę?
Przetwarzanie samego siebie, czyli granie kogoś, kim zupełnie nie jestem. I szukanie różnych sposobów na to, żeby stworzyć postać sceniczną, która jest do mnie zupełnie niepodobna, a przynajmniej zdecydowanie się ode mnie różni. To jest największa przyjemność. I w teatrze, i w filmie, i w serialu. Na przykład w takim serialu, jak „Ranczo”, który bardzo lubię.
Katarzyna Kwiatkowska to aktorka urodzona do komedii. Już od kilku lat bawi nas występując w programie „Szymon Majewski Show”, gdzie wciela się w znane postaci, m.in. Krystynę Jandę czy Dodę.
Nadciśnienie tętnicze bez wątpienia jest najpowszechniejszą chorobą układu sercowo-naczyniowego. W Polsce problem ten dotyczy 1/3 populacji, a odsetek chorych wzrasta wraz z wiekiem. W grupie mężczyzn po 59. roku życia nadciśnienie tętnicze ma ponad 50 proc. badanych, podczas gdy u 70-latków już ponad 70 proc. Podobna prawidłowość charakteryzuje występowanie łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH, bening prostatic hyperplasia), który występuje u około połowy mężczyzn po 50. roku życia, 60 proc. po 60. roku życia i u 80 proc. osób po 70. Na obie choroby jednocześnie cierpi około 30 proc. starszych pacjentów.
Rak jelita grubego jest coraz większym problemem nie tylko w Polsce, ale także na świecie. Liczba zachorowań z roku na rok rośnie. Obecnie w Polsce stwierdza się co roku ok. 16 tysięcy nowych zachorowań. To jest już poważny problem społeczny. Powodów wzrostu zachorowań jest wiele, jednym z najważniejszych jest starzenie się społeczeństwa.
Taka opieka istnieje w Stanach Zjednoczonych i krajach Europy Zachodniej; nie widzę powodu, by nie mogła funkcjonować w Polsce. Zwłaszcza że w naszych branżowych aktach prawnych są zapisy wskazujące na to, że powinna ona istnieć. Z danych amerykańskich wynika, że około 50 proc. pacjentów nie przyjmuje leków zaleconych przez lekarza – albo w ogóle nie są one wykupywane, albo pacjent przerywa ich zażywanie, np. z powodu skutków ubocznych.
Leki biologiczne nie mają wyższości nad lekami standardowymi, czyli syntetycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (LMPCh). Zaletą leków biologicznych jest to, że pomagają chorym, u których dotychczasowe terapie nie były skuteczne. Zgodnie ze światowymi standardami, powinny być stosowane wyłącznie u tych chorych, którzy tego wymagają, to znaczy nie odpowiedzieli pozytywnie na inne formy terapii. Ich skuteczność w monoterapii nie jest duża, pomagają co czwartemu choremu.
Jest wiele przyczyn bólów kręgosłupa. W przypadku zdrowej osoby, która nie ma żadnych poważnych zmian anatomicznych, najprawdopodobniej jest to tzw. zespół przeciążeniowy. Powstaje z biegiem lat, gdy obciążamy kręgosłup przez wiele godzin dziennie. Farmaceuta pracuje głównie w pozycji stojącej, a poza tym niejednokrotnie musi coś podnieść, przenieść, przesunąć.
Suplement diety z definicji jest środkiem spożywczym, który nie ma właściwości leczniczych, nie zapobiega chorobom i nie modyfikuje funkcji fizjologicznych organizmu. Suplementy podlegają prawu żywnościowemu, zatem nie muszą być rejestrowane, tak jak produkty lecznicze, a pełną odpowiedzialność za dany produkt ponosi wprowadzający go do obrotu. Jedynym jego obowiązkiem jest powiadomienie GIS o pierwszym wprowadzeniu na rynek.
Z Adamem Małyszem, najbardziej utytułowanym polskim skoczkiem narciarskim, który podbił serca nie tylko zagorzałych kibiców, ale i tych, którzy ze sportem mają niewiele wspólnego rozmawiała Marta Tuszyńska.
Anna Wyszkoni jest jedną z najpopularniejszych polskich wokalistek. Sukces osiągnęła dzięki swojej ambicji i ciężkiej pracy. Mimo wielu obowiązków zawodowych, zawsze ma czas dla tych, których kocha… “Miałam bardzo spokojne, szczęśliwe dzieciństwo: kochającą i wspierającą mnie rodzinę, koleżanki, z którymi bawiłam się czy plotkowałam w ogródku. Ale jednocześnie zawsze byłam ambitna i pracowita, nie sprawiałam rodzicom kłopotów. Taka typowa dobra uczennica. Ktoś mógłby nawet powiedzieć: kujon. Zawsze miałam wiarę w to, że spełnią się moje marzenia. I tak się stało! Od dziecka pragnęłam śpiewać. Pamiętam moje pierwsze próby – zamiast mikrofonu trzymałam w ręku dezodorant. Dziś jestem piosenkarką. Ale najfajniejsze jest to, że nie działałam pod żadną presją, wszystko toczyło się naturalnie.”
O problemach, z którymi borykają się lekarze, którym zarzucono niekompetencję i o zadaniach, jakie stoją przed instytucją ich reprezentującą, rozmawiamy z dr. Krzysztofem kordelem – rzecznikiem praw lekarzy.
Trądzik jest chorobą skóry, a choroby skóry leczy się u dermatologa. Jeśli chodzi o kosmetyczkę, to od wielu lat na świecie nie czyści się skóry. Po takich zabiegach pozostają blizny i przebarwienia, a poza tym opóźnia się proces gojenia.
Z Wojtkiem Brzozowskim, sześciokrotnym zdobywcą tytułu Mistrza Świata, Mistrzem Europy oraz wielokrotnym Mistrzem Polski w windsurfingu rozmawiała Krystyna Sygnowska.
Moje poglądy na to, czym jest aktorstwo, były stosunkowo mgliste. Pochodzę z Olsztyna, gdzie jest jeden teatr dramatyczny i skłamałabym mówiąc, że byłam tam częstym gościem. Nie spędzałam też całych dni w kinie. Potrzeba spełniania się w aktorstwie przyszła dość niespodziewanie dla mnie samej, ale od momentu zdania do szkoły teatralnej wiedziałam, że jestem na właściwym miejscu. Dostałam od losu więcej niż oczekiwałam. To ogromne szczęście móc robić coś, co się naprawdę lubi czy wręcz kocha.
Niestety, odczuwam zmiany nastroju związane z jesienią. Gdyby to miała być złota, polska jesień albo tzw. „indiańskie lato”, to ja bardzo poproszę. Do przyjęcia jest dla mnie jesień w miarę ciepła, ze sporą ilością słońca, kiedy są jeszcze widoczne jakieś oznaki życia. Ale jak już wszystko zaczyna obumierać i dzień jest krótki, to niewiele znajduję bezpośrednich radości płynących z tej pory roku. A już kompletnie mnie rozbija moment od połowy listopada do świąt Bożego Narodzenia. Wtedy najchętniej położyłbym się do łóżka, naciągnął kołdrę na głowę – wcześniej najadłbym się czegoś smacznego w dużych ilościach – i obudziłbym się w Wigilię.
Zawsze uwielbiałam tańczyć, ale nie myślałam, żeby zająć się tym na poważnie. Kiedy miałyśmy 12 lat, moja koleżanka dowiedziała się, że w domu kultury na warszawskim Grochowie organizowany jest nabór na zajęcia taneczne prowadzone przez Beatę Bartoń – moją późniejszą trenerkę. Zgłosiło się 60 dzieci, z których pani Beata wybrała 16 i stworzyła formację tańca towarzyskiego. I tak się wszystko zaczęło.