W centrum Tallina pokaźnych rozmiarów billboardy i tablice informacyjne kierują teatromanów do Słomianego Teatru (Straw Theatre). Nieopodal zachowanych murów obronnych Starego Miasta, na niewielkim wzgórzu wybudowano tu… teatr ze słomy.
Pomalowany na czarno, prostokątny kolos, przy którym przytulił się kawiarniany ogródek, przyciąga dzisiaj setki mieszkańców miasta i turystów. Każdy jest ciekaw teatru ze słomy, toteż miejsce stało się modne i żywe.
Królewskie miasto to nie tylko stolica Hiszpanii. Znaczenie Madrytu na kulturalnej mapie świata pozostaje niezmienne od lat. Jednak mało kto zdaje sobie sprawę, że za obecny statut tego miejsca są odpowiedzialni nie tylko hiszpańscy władcy, ale także artyści z różnych zakątków Europy i sam Napoleon.
Tegoroczna jesień przyniesie nam wiele filmów, których nie można pominąć, wybierając się do kina. Warto chociażby zobaczyć, czym zaskoczy nas Pedro Almodóvar – jeden z najbardziej znanych i cenionych na świecie reżyserów kina autorskiego.
Z Marzeną Trybałą, aktorką Teatru Ateneum w Warszawie, szerszej publiczności znaną z seriali „Pensjonat pod Różą”, „Samo życie” i „Barwy szczęścia”, rozmawia Justyna Hofman-Wiśniewska.
Ze Zbigniewem Wodeckim – piosenkarzem, kompozytorem, instrumentalistą, jurorem programu „Taniec z Gwiazdami” – rozmawia Łukasz Sobolewski.
Piękna, dowcipna i jak sama o sobie mawia: pozytywnie energetyczna – Beata Kawka. Jedna z najpopularniejszych polskich aktorek. Nie boi się upływającego czasu. Ma dystans do siebie i zawsze stara się żyć po swojemu. Dzięki temu wie, że wszystko, co zdobyła, zawdzięcza sobie.
Aktor to człowiek do wynajęcia, który latami pracuje na swoją pozycję w zawodzie. Ja stwierdziłem, że jeśli do 30. roku życia nie osiągnę stabilnej sytuacji, to sobie odpuszczę. Trzeba sobie zapracować na nazwisko, żeby móc utrzymać się z aktorstwa. Mam 35 lat, utrzymuję się z tego zawodu i choć może nie gram głównych ról w serialach, to spokojnie sobie radzę. Oczywiście o stabilizacji nie ma mowy, w tym zawodzie to chyba nie jest możliwe.
Dobrze zaaranżowane wnętrze jest naszym azylem, daje nam poczucie bezpieczeństwa. Począwszy od tego numeru, będę przybliżała państwu elementy wystroju wnętrz, mające wpływ na nasze samopoczucie.
Często nie zdajemy sobie sprawy, jak wielki wpływ ma na nas to, co znajduje się w naszym otoczeniu, co odbieramy zmysłami i nieświadomie przyswajamy. Tak jak to, co czytamy, czego słuchamy i z jakimi ludźmi przebywamy kształtuje nas intelektualnie, tak otaczająca nas przestrzeń wpływa na nasze zdrowie psychiczne i samopoczucie. Możemy tak zaprojektować własne mieszkanie czy dom, aby to miejsce zapewniło nam nie tylko poczucie bezpieczeństwa i azyl, ale również odzwierciedlało naturalną potrzebę obcowania z tym co piękne, harmonijne i… nasze. Znane przysłowie mówi, że „nie to ładne co ładne, ale co się komu podoba” i podążajmy tą drogą.
Z Piotrem Pręgowskim, czyli Patrykiem Pietrkiem z ławeczki w serialu „Ranczo”, rozmawia Justyna Hofman-Wiśniewska:
Odnosiłem sukcesy w wieku młodzieńczym i coraz poważniej myślałem o karierze sportowej. Niestety, przegrałem wskutek kontuzji ważną wtedy dla mnie walkę i ze sportem musiałem skończyć. Nie żałuję, bo dzięki temu zostałem aktorem. Sport, który uprawiałem, nie jest tak spektakularny jak Formuła 1 czy piłka nożna. To był normalny, siłowy sport – zapasy.
Mezzosopranistka Izabela Kopeć w swojej twórczości łączy klasykę z nowoczesnością. Udowadnia, że śpiewaczka operowa nie musi być nudna i poważna. W swoich wyborach zawodowych kieruje się intuicją i być może to jest kluczem do sukcesów, które odnosi zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Decentryzm jest ideą odkrytą i przedstawioną w postulacie „Moja koncepcja Decentryzmu” przez Adama Wiśniewskiego-Snerga (1987). Jednym z artystów tworzących w tym nurcie jest Włodzimierz Pytkowski.
Na scenie warszawskiego Laboratorium Dramatu odbyła się premiera najnowszej sztuki Tomasza Manna „Sex Machine”, odsłaniająca toksyczny związek matki i syna. Mann nie pierwszy raz wgłębia się pod powierzchnię rodzinnych relacji, w których odkrywa – za psychoanalitykami i dramaturgami śledzącymi ten wątek od pokoleń – kłębowisko namiętności i zagrożeń.
Stolice europejskie kuszą nas licznymi wydarzeniami artystycznymi. Specjalnie dla Państwa wybraliśmy te warte szczególnej uwagi.
Budapeszt to jedna z metropolii w Europie Środkowo-Wschodniej, która jest często porównywana z Warszawą i Pragą. Pod wieloma względami przewyższa ona jednak pozostałe miasta. Dzieje się tak nie tylko za sprawą niezwykłego miejsca i klimatu, ale również z powodu sztuki.
Petersburski festiwal „Monokl” jest jednym z 40 międzynarodowych festiwali monodramów organizowanych w Europie. Liczba ta jest świadectwem, że tradycja najmniejszego teatru jednoosobowego, spadkobiercy dawnych wędrujących aktorów, wcale nie zagasła. Z ciemności wyłania się sylwetka starego człowieka. Idzie powoli, pochylony wiekiem, z trudem posuwa się do przodu i krząta, aby przygotować herbatę. Do czajnika wkłada solidnych rozmiarów grzałkę, na dużym owalnym stole stawia płytką miskę z orzechami. Dokręca wiszącą nad stołem żarówkę, aby rozproszyć mrok. Siada i łupie kilka orzechów. Jedna z łupin spada na podłogę. Podnosi ją z wysiłkiem i wrzuca do miski. Ponownie siada. Próbuje smak orzechów. Wstaje i przybiera pozę Koby (trzeba przypomnieć, że to pseudonim bojowy Stalina z czasów przedrewolucyjnych) – staje lewym profilem do widzów, z głową lekko zadartą, wzrokiem utkwionym w świetlaną dal, a trzymany w charakterystyczny sposób dziadek do orzechów przypomina nieodłączną fajkę wodza kraju rad. Te wąsy, spojrzenie, władczy gest. Poznajecie? – pyta.
4 kwietnia br. w Teatrze Muzycznym Roma miało miejsce niepowtarzalne wydarzenie artystyczne – koncert lekarzy „Ars Medici”. Mieli oni okazję zaprezentować swoje pozamedyczne talenty. W wielkim stylu dali pokaz swoich artystycznych umiejętności. Profesor Jerzy Woy-Wojciechowski dokonał rzeczy niebywałej. W jednym dniu, w jednej sali zgromadził najwybitniejszych lekarzy-artystów, nie tylko muzyków, lecz także poetów, malarzy, fotografów. Niektórzy z nich specjalnie na ten koncert przyjechali z zagranicy. Reżyserem tego niezwykłego przedsięwzięcia był Wojciech Kępczyński.
Lato to okres szczególnie bogaty pod względem imprez kulturalnych. Przedstawiamy państwu przegląd wydarzeń, które warto wziąć pod uwagę, planując tegoroczne wakacje w Europie.
W kolekcjach tworzonych na terenie Rosji nigdy nie brakowało miejsca dla artystów reprezentujących bardzo odmienne kierunki w sztuce. Nieraz okazywano tam duże zainteresowanie zarówno wielkim mistrzom, jak i młodym, intrygującym swą odmiennością twórcom. Dzięki temu w okolicach 60° równoleżnika północnego można znaleźć prawdziwe skarby. Petersburg, miasto trzech, a może nawet czterech imion, to miejsce, które jest różnorodnie postrzegane. Z jednej strony dawna stolica Rosji, wzniesiona na bagnach Newy przez Piotra I, kojarzy się z sentymentalnymi wędrówkami podczas białych nocy, kiedy to w maju i czerwcu następuje niecodzienna metamorfoza miejskich zaułków, wielkich pałaców i wspaniałych mostów. Z drugiej, przez miłośników „Zbrodni i kary” miejsce to postrzegane jest przede wszystkim jako monumentalna, teatralna scenografia do powieści Fiodora Dostojewskiego, który po pobycie w więzieniu, przeobraził swoje miasto z romantycznego zakątka opisanego w opowiadaniu „Białe noce” w mroczną scenerię tragicznych wydarzeń przedstawionych w jego późniejszej książce.
Najnowsze filmy, które będzie można oglądać w kinach podczas wakacji, szukają odpowiedzi na odwieczne pytania, jakie stawia sobie człowiek. Być może znajdziemy w nich odpowiedzi na nurtujące nas kwestie.
Kariera wykutej w skale piętrowej budowli Khazneh zaczęła się na dobrą sprawę od jej „występu” w filmie Stevena Spielberga „Indiana Jones i ostatnia krucjata”. To w niej Indy znajduje Świętego Graala. Od tej pory Skarbiec Faraonów, gdyż tak również nazywa się budowlę, przyciąga z roku na rok coraz więcej turystów.
Noc to taka pora, w której wszystko wydaje się bardziej zagadkowe. Muzea natomiast to istne ośrodki tajemniczości. Liczne pomieszczenia i magazyny muzealne kryją wiele sekretów, które choćby częściowo można poznać w czasie akcji Noc Muzeów. Muzeum Farmacji również odkrywa wtedy swoje tajemnice. Jest jedna taka noc w roku, kiedy bezpłatnie można zwiedzać muzea, galerie i inne instytucje kultury, udostępniane są obiekty na co dzień zamknięte, organizowane są koncerty i prezentowane instalacje artystyczne. Ta wyjątkowa noc cieszy się coraz większą popularnością. Co roku notowany jest wzrost zainteresowania prezentowaną ofertą kulturalną.
W XVIII wieku podróż do Włoch była głównym celem grand tour. Poznanie antycznych zabytków i nowożytnych dzieł sztuki stanowiło istotny element edukacji arystokracji i inteligencji. Dzisiaj może pozwolić nie tylko na odkrywanie uroków starych winnic, ale również na zupełnie nowe poszukiwania piękna, wykreowanego w przededniu nowoczesności.
A dla mnie jest dziwne, że mnie pytają, jak można grać tak różne role jednego dnia. To jest absolutnie oczywiste, że schodząc ze sceny w Polonii, zostawiam tam postać. Ona nawet do garderoby już ze mną nie idzie!
Co w aktorstwie sprawia panu największą frajdę?
Przetwarzanie samego siebie, czyli granie kogoś, kim zupełnie nie jestem. I szukanie różnych sposobów na to, żeby stworzyć postać sceniczną, która jest do mnie zupełnie niepodobna, a przynajmniej zdecydowanie się ode mnie różni. To jest największa przyjemność. I w teatrze, i w filmie, i w serialu. Na przykład w takim serialu, jak „Ranczo”, który bardzo lubię.
Katarzyna Kwiatkowska to aktorka urodzona do komedii. Już od kilku lat bawi nas występując w programie „Szymon Majewski Show”, gdzie wciela się w znane postaci, m.in. Krystynę Jandę czy Dodę.