Laktoza to cukier prosty, który występuje w mleku. Kiedy organizm posiada ograniczoną lub całkowicie zablokowaną zdolność do jej trawienia,
Zwolenników picia mleka jest mniej więcej tylu, co jego przeciwników. Pierwsi podkreślają ogromne odżywcze zalety tego produktu, drudzy sygnalizują negatywne konsekwencje jego spożywania. Prawda, jak zwykle, leży pośrodku.
Nieprawidłowy stan flory bakteryjnej może sprzyjać wielu chorobom, nie tylko przewodu pokarmowego, ale też nawracającym infekcjom czy nawet atopowemu zapaleniu skóry.
Probiotyki (z grec. pro bios – dla życia) to preparaty zawierające wystarczającą ilość żywych, ściśle zdefiniowanych mikroorganizmów, które poprzez implantację lub kolonizację wpływają korzystnie na mikroflorę określonego obszaru organizmu. Do tej grupy zaliczamy bakterie z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium, oraz drożdże, np. Saccharomyces boulardii.
Dany szczep bakterii możemy uznać za probiotyczny jeśli spełnia następujące kryteria: jest izolowany z organizmu człowieka, jest oporny na działanie kwasów żółciowych i soków trawiennych oraz na niskie pH żołądka, ma zdolność do kolonizacji jelita, wykazuje antagonistyczne działanie wobec różnych drobnoustrojów patogennych przewodu pokarmowego i wywiera pozytywny wpływ na metabolizm gospodarza.
Warto pamiętać, by pacjentom stosującym antybiotyki, proponować osłonę w postaci odpowiednich probiotyków.
Probiotyki są żywymi mikroorganizmami, które podawane w kontrolowanych ilościach, poprawiają równowagę mikrobiologiczną, przede wszystkim w przewodzie pokarmowym człowieka. Preparaty te mogą zawierać izolowany szczep bakterii (np. Lactobacillus, Bifidobacterium lub Saccharomyces) lub mieszankę wielu szczepów.
Mleko i przetwory mleczne są najlepszym źródłem rozmaitych składników mineralnych, zwłaszcza wapnia. Dostarczają lekkostrawne białka, dobrze przyswajalne tłuszcze, węglowodany, witaminy A, D, E oraz witaminy z grupy B. Dietetycy zalecają picie dwóch szklanek mleka albo dwóch szklanek kefiru czy jogurtu oraz spożywanie 1-2 plasterków żółtego sera w celu pokrycia dziennego zapotrzebowania organizmu na wapń.