Probiotyki - przyjazne bakterie

Probiotyki – przyjazne bakterie


Nieprawidłowy stan flory bakteryjnej może sprzyjać wielu chorobom, nie tylko przewodu pokarmowego, ale też nawracającym infekcjom czy nawet atopowemu zapaleniu skóry.

Probiotyki (z grec. pro bios – dla życia) to preparaty zawierające wystarczającą ilość żywych, ściśle zdefiniowanych mikroorganizmów, które poprzez implantację lub kolonizację wpływają korzystnie na mikroflorę określonego obszaru organizmu. Do tej grupy zaliczamy bakterie z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium, oraz drożdże, np. Saccharomyces boulardii.
Dany szczep bakterii możemy uznać za probiotyczny jeśli spełnia następujące kryteria: jest izolowany z organizmu człowieka, jest oporny na działanie kwasów żółciowych i soków trawiennych oraz na niskie pH żołądka, ma zdolność do kolonizacji jelita, wykazuje antagonistyczne działanie wobec różnych drobnoustrojów patogennych przewodu pokarmowego i wywiera pozytywny wpływ na metabolizm gospodarza.

Probiotyczne bakterie
Lactobacillus rhamnosus (Lactobacillus GG) to najlepiej poznany szczep. Wiadomo, że wytwarza nadtlenek wodoru i kwas piroglutaminowy, który hamuje wzrost bakterii G(+) i G(-). Ma zdolność kolonizacji jelit. Szczególnie polecany niemowlętom, u których bariera jelitowa nie jest szczelna. Skraca czas trwania biegunek rotawirusowych u dzieci, biegunek poantybiotykowych i biegunek podróżnych. Zalecany jest przy rzekomobłoniastym zapaleniu jelit. Korzystnie wpływa na stan jamy ustnej i zębów. Utrudnia bakteriom próchnicotwórczym Streptococcus mutans przyleganie do powierzchni szkliwa. Podawanie Lactobacillus GG kobietom w ciąży zmniejsza ryzyko wystąpienia atopowego zapalenia skóry (AZS) u ich dzieci. Takie same efekty daje podawanie probiotyków niemowlętom do 6. miesiąca życia.

Lactobacillus acidophilus hamuje rozwój patogenów przez zakwaszenie środowiska, uczestniczy również w produkcji kwasu foliowego i witamin z grupy B. Liczne badania z udziałem tego szczepu niosą nadzieję na leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelit. Ten szczep stosowany jest również w infekcjach miejsc intymnych u kobiet, ponieważ zapobiega rozwojowi grzybów z rodzaju Candidia.

Lactobacillus casei – szczep ten znalazł zastosowanie w leczeniu biegunek rotawirusowych u dzieci. Działa antagonistycznie w stosunku do pałeczek Helicobacter pylori, które są przyczyną przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka. L.casei wykazuje aktywność fagocytarną, co ma znaczenie w profilaktyce chorób nowotworowych.

Lactobacillus plantarum wykazuje bardzo wysoką przeżywalność w przewodzie pokarmowym (około 75 proc.). Reguluje wydzielanie śluzu w przewodzie pokarmowym, ukrwienie oraz perystaltykę jelit. Polecany przy zespole jelita drażliwego.
Saccharomyces boulardii to szczep drożdży stosowany w zapobieganiu biegunkom poantybiotykowym, w biegunce podróżnych, w biegunkach wywołanych przez Clostridium difficile, Giardia lamblia, Shigella.

Bifidobacterium bifidum zagnieżdża się w błonie śluzowej jelita grubego oraz w pochwie. Zapobiega kolonizacji bakterii chorobotwórczych, takich jak Clostridim i Salmonella. Zwiększa również przyswajanie składników mineralnych np. żelaza, wapnia, magnezu. Polecany jest w zaburzeniach trawienia u niemowląt, w chorobach jelit, zaparciach, po antybiotykoterapii.

Dobroczynne prebiotyki
Prebiotyki to składniki żywności, które nie ulegają trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego człowieka. Ich obecność korzystnie wpływa na drobnoustroje żyjące w jelicie grubym (głównie Bifidobacterium), ponieważ wydłuża czas przeżycia tych bakterii i ułatwia im kolonizację.

Do prebiotyków zaliczamy cukry proste np. laktulozę, laktitol oraz tzw. fruktany, które należą do polisacharydów zbudowanych z jednostek fruktozy. Najlepiej poznanymi substancjami z tej grupy są: fruktooligosacharydy i inulina. Wykazano, że ta ostatnia stymuluje wzrost populacji Lactobacillus nawet dziesięciokrotnie. Połączenie probiotyku z prebiotykiem określamy mianem synbiotyku.


Zastosowanie probiotyków

Antybiotykoterapia
Stosowanie antybiotyków prowadzi do uszkodzenia fizjologicznej mikroflory jelit. Sytuacja ta sprzyja namnażaniu patogenów, np. Clostridium difficile, których nadmierny wzrost po leczeniu antybiotykami może prowadzić do rzekomobłoniastego zapalenia jelit.

Preparaty osłonowe powinny być przyjmowane przez cały okres stosowania kuracji oraz kilka dni po jej zakończeniu, by odbudować prawidłową florę jelitową. Probiotyk należy przyjmować najlepiej 2 godziny po zażyciu antybiotyku. Dopuszcza się mieszanie preparatu z wodą, mlekiem lub jogurtem.

Zaparcia i biegunki
Fermentowane produkty mleczne są źródłem kwasu mlekowego, który hamuje procesy gnilne, sprzyja rozwojowi korzystnej flory bakteryjnej i produkcji witaminy K oraz witamin grupy B. Probiotyki poprawiają perystaltykę jelit, dzięki czemu znalazły zastosowanie w leczeniu zaparć.

Udowodniono także, że szczepy probiotyczne L.rhamnosus, L.reuteri, Saccharomyces boulardii skracają czas trwania biegunki u dzieci i osób dorosłych. W biegunkach podróżnych najlepiej sprawdzają się kombinacje probiotyków: Saccaromyces boulardii, Bifidobacterium bifidum, L.acidophilus lub B.bifidum, S.thermophilus i L.acidophilus.

Zapalenia jelit
Szczepy probiotyczne obniżają wartość pH w obrębie jelit, hamują procesy gnilne, wpływają na przepuszczalność nabłonka. Korzystne działanie w tym schorzeniu wykazują: Saccharomyces boulardii, L.plantarum, L.acidophilus.

Nietolerancja laktozy
Zaburzenie trawienia laktozy wiąże się z decyfitem laktazy – enzymu uwalnianego przez nabłonek jelitowy. Szczepy probiotyczne mają zdolność uwalniania tego enzymu oraz pobudzają ścianę jelit do jego wydzielania. Zapobiega to występowaniu u niemowląt następujących objawów: biegunki, wzdęć, bólów brzucha. Pomocne w zwalczaniu tych dolegliwości okazały się: L.rhamnosus, B. lactis.

Zakażenia Helicobacter pylori
Szczepy L.casei, L.acidophilus łagodzą stan zapalany wywołany przez H.pylori, ponieważ działają antagonistycznie. Probiotyki stanowią również osłonę przy agresywnym leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy (IPP + dwa antybiotyki).

Alergia i AZS
Lactobacillus rhamnosus GG okazał się pomocny w leczeniu i zapobieganiu AZS u dzieci. Zmniejsza on również ryzyko alergii na mleko krowie.

Nowotwory
Wykazano hamujący wpływ probiotyków (np. L.rhamnosus) na przemiany prokarcynogenów w karcynogeny.

Osłabienie układu immunologicznego
Szczepy probiotyczne, np. L.acidophilus, L.casei, L.rhamnosus), działają immunomodulująco przez: wzrost aktywności fagocytarnej leukocytów krwi, podwyższenie poziomu IgA (przeciwciała, które chroni przed infekcjami dróg oddechowych, błon śluzowych i przewodu pokarmowego).

4.6/5 - (45 votes)

Leave a Comment

POLECANE DLA CIEBIE

START TYPING AND PRESS ENTER TO SEARCH