Traktujemy swój organizm jak czarną skrzynkę, do której boimy się zaglądać. Powszechne jest zagłuszanie wszelkich wskazówek, jakie daje nam ciało – zamiast docierać do źródła naszych stanów somatycznych, stosujemy gotowe środki przeciwbólowe, nasenne, pobudzające, podniecające.
Coraz więcej Polaków skarży się na problemy ze snem. Na bezsenność cierpi 5 proc. osób do 24. roku życia i aż 42 proc. po 65. roku życia. Każdy człowiek ma indywidualną porę zasypiania, która zależy od zegara biologicznego i prowadzonego trybu życia. Przy trybie nieregularnym, np. pracy na zmiany, zegar biologiczny rozregulowuje się i przestaje wyznaczać okresy senności w nocy i czuwania w dzień. W efekcie, w nocy nie można wystarczająco dobrze się wyspać, a w dzień nie osiąga się efektywnego poziomu czuwania.
Oczy dostarczają naszemu mózgowi 85 proc. wiedzy o świecie. Wykorzystują przy tym 2/3 wszystkich bezpośrednio łączących z mózgiem połączeń nerwowych. W proces analizy sygnałów odbieranych przez narząd wzroku zaangażowane jest aż 10 proc. wszystkich komórek mózgowych.
Bezsenność bywa nazywana chorobą XXI wieku. Czy rzeczywiście kłopoty ze snem są nieuchronną konsekwencją postępu cywilizacyjnego i naszego trybu życia?
Choroby i zaburzenia psychiczne, choroby somatyczne, uzależnienia, a także rozregulowanie zegara biologicznego prowadzą do bezsenności. Jeszcze 10 lat temu na bezsenność cierpiało około 25 proc. Polaków, obecnie problem ten dotyczy aż 35 proc. populacji, w większości kobiet.