Między mamą a tatą
Rozwód to rewolucja w życiu. Nie jest on łatwy ani dla kobiety, ani dla mężczyzny, a tym bardziej dla dziecka. Nie rozumie ono zmian zachodzących w domu. Potrzebuje czasu i pomocy rodziców, aby zaakceptować nową sytuację.
Ja nad morzem, a ty… w górach
Samotny wyjazd może wynikać z potrzeby przemyślenia różnych spraw. Partner chce pobyć sam, żeby nabrać dystansu do tego, co się dzieje w związku. Do tego potrzebny jest spokój i samotność. Sytuacja na pewno nie jest łatwa, gdy druga osoba chciałaby wyjechać razem, mając nadzieję, że wspólne wakacje będą lekiem na problemy pary.
Jeśli partner jest zdeterminowany na samotny wyjazd, to chyba lepiej się zgodzić.
Nowy rozdział życia
Najlepszym terapeutą jest czas. Po rozpadzie ważnego dla nas związku przeżywamy wiele emocji. Rozczarowanie sobą i partnerem, poczucie winy, gniew i wściekłość na partnera, który nas zawiódł i nie spełnił jakichś oczekiwań. Do tego dochodzi lęk o to, czy sobie poradzimy, czy kiedykolwiek uda nam się stworzyć nowy dobry związek, założyć rodzinę. Często jest to po prostu lęk przed samotnością.
Te wszystkie emocje się mieszają, jedna przechodzi w drugą. Raz przeżywamy falę gniewu, furii, pod wpływem złości dzwonimy do partnera, atakujemy go. W innym dniu dopada nas smutek, przygnębienie, obawa, jak ułoży się nasze życie. Pojawia się też poczucie winy. Wmawiamy sobie, że to przeze mnie, że nie nadaję się do stałego związku.
Ten huragan emocji jest normalny. Bardzo ważne, aby dać sobie prawo do ich przeżywania. Nie wolno oczekiwać od siebie, że po tygodniu czy dwóch „otrząśniemy się” i będziemy w dobrej formie, gotowi do nowego związku.
Ojcowie i synowie
Dla chłopców relacje z ojcem są niezwykle ważne. Kształtują bowiem ich wyobrażenia o sobie jako mężczyznach, mają także wpływ na ich osobiste i zawodowe wybory.
Porozmawiaj ze mną
Dzisiejsze czasy nie sprzyjają spokojnym rozmowom. Zbyt dużo jest pośpiechu, napięcia. W rodzinie często się mijamy, każdy jest obarczony swoimi zadaniami: tata wozi dziecko na zajęcia, mama wraca późno z pracy. Ona odrabia lekcje z dzieckiem, a on w tym czasie pracuje przy komputerze. Brakuje siły na zaaranżowanie sytuacji, które sprzyjają wspólnemu wypoczynkowi i rozmowie. Kiedy w końcu mamy czas wolny, wolimy oglądać telewizję lub grać na komputerze. Pary, z którymi rozmawiam w gabinecie, często odpoczywają w taki sposób. A później jest tak, że im dłużej ze sobą nie rozmawialiśmy, tym więcej jest spraw niedopowiedzianych, zaniedbanych, zaległych, czasami zapiekłych. Trudniej jest wtedy rozmawiać. Wolimy więc usiąść przed telewizorem. I tak koło się zamyka.
Wypalenie zawodowe
Często odczuwasz zmęczenie, a praca zawodowa nie daje ci już takiej satysfakcji jak kiedyś. Nie widzisz przed sobą perspektyw, boisz się podejmować decyzje. Jeśli zauważasz u siebie takie symptomy, to znaczy, że i ciebie dopadł tzw. zespół wypalenia zawodowego.
Więcej pracować nie będę!
Często odczuwasz zmęczenie, a praca zawodowa nie sprawia ci już takiej satysfakcji jak kiedyś. Nie widzisz przed sobą perspektyw, boisz się podejmować decyzje. Jeśli zauważasz u siebie takie symptomy, to znaczy, że i ciebie dopadł tzw. zespół wypalenia zawodowego.