Zachęcamy do przeczytania recenzji książki prof. Stefana Krusia „Wiecznym piórem. Na przekór” wydanej przez Media TV Plus. Poniższy tekst ukazał się w magazynie „Puls” (nr 12/1), miesięczniku Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie.
Niedawno ukazał się zbiór słynnych felietonów profesora Stefana Krusia, a już ten tom jest wyczerpany. Widocznie nakład był niewielki. Czas, aby ktoś stanowczo pomyślał o dodruku.
Zaburzenie polegające na niedoborze alfa-1 antytrypsyny (alpha-1-antitrypsin deficiency, AATD) pojawia się w kilku jednostkach klinicznych. Jest ono albo istotną przyczyną choroby, albo nasila chorobę powstałą na innym tle.
Niedobór alfa-1-antytrypsyny to zaburzenie enzymatyczne, które zdarza się dość często. Bywa ono wyraźnym pierwszym powodem niektórych chorób albo nasila pewne stany chorobowe, wywołane przez inne czynniki chorobotwórcze.
Nierzadko niedobór tego enzymu nie jest brany pod uwagę w rozważaniach nad patogenezą konkretnego przypadku (zapomnienie?, przeoczenie?).
Znajomość istnienia niedoboru alfa-1-antytrypsyny i wyrównanie go przyczynia się do poprawy stanu chorego.
Najnowsza publikacja profesora Stefana Krusia, pt. “Wykłady inauguracyjne”, to zbiór 23 wykładów z anatomii patologicznej, wygłoszonych przez niego dla studentów medycyny Akademii Medycznej w Warszawie w latach 1947-1996.
Zazdroszczę profesorowi Stefanowi Krusiowi jego książki. Może nawet nie samej książki, ale tego wszystkiego, co z niej i spoza niej wyziera.
Pojęcie „wysokość” oznacza kierunek ku górze. Pogląd odwieczny umieszcza tam doskonałość w dobrze, miłosierdziu, opiece, wszechmocy twórczej, ustalonych na całą wieczność. W większości religii zespół tych cech jest nazywany Bogiem. Działanie nie opiera się na energii dostarczanej z zewnątrz.
Kiedyś tam, gdy w Anglii założono pierwszą linię telefoniczną, nie pamiętam, chyba między Manchesterem a Birmingham, odbyła się wspaniała uroczystość. Wyjątkowego notabla poproszono o wygłoszenie słów inauguracyjnych. Powiedział: jeden, dwa, trzy, cztery… Ktoś z otoczenia podszepnął mu: proszę pana, więcej wyobraźni, więcej wyobraźni, more imagination. Mówca sprężył się intelektualnie i poprawił: poniedziałek, wtorek, środa, czwartek…
W poszukiwaniu Europy pojechałem do Afryki. Mam na myśli rzymską prowincję – Afrykę, obejmującą Magreb, dla mnie konkretnie współczesną Tunezję.
Każdy człowiek jako osoba i jako reprezentant konkretnego zawodu popełnia błędy. Starorzymska ironia „advocatus sed non ladro /adwokat, ale nie matacz/ nie budzi zachwytu w palestrze.
Są sprawy, które nie wymagają żadnego przypominania. I tak na przykład, o pojawiającym się apetycie na „małe co nieco” nie musi informować ani afisz na słupie ani napis na parkanie.
Człowiek żyje dzięki tlenowi. Właściwa proporcja tlenu do dwutlenku węgla ustalała się miliony lat. Teraz ilość dwutlenku wzrasta. Ludziom pomagają w tym samochody, wielkie piece, aeroplany, płonące lasy.
Doczesność jest i wredna i cudowna. Punkt początku życia jest ściśle określony, a ono samo zapowiada się na doczesność i wieczność. Problem proporcji obu tych składników zajmuje filozofów i prostych ludzi. Poprzestańmy na prostych ludziach.
Nakład I tomu zbioru felietonów profesora Stefana Krusia “Wiecznym piórem. Na przekór” jest już na wyczerpaniu. Zamówienia na książkę przyjmujemy więc tylko do 10 października.
Przypominamy, że to jedyny sposób jej nabycia, w księgarniach jej kupić nie będzie można