**Metoda, która pozwala na bezigłowe wprowadzenie leków i szczepionek – dzięki wykorzystaniu drobinek złota oraz oddziaływania promieniowania z zakresu bliskiej podczerwieni – może zrewolucjonizować medycynę – informują naukowcy.**
Taki bezinwazyjny sposób podania leków, opracowany przez japońskich badaczy, jest nie tylko bezbolesny, ale też wydłuża czas życia aplikowanej substancji.
**Nanocząstki złota są używane w przemyśle elektronicznym i farmaceutycznym, do produkcji leków zwalczających raka.**
Produkcja nanocząsteczek złota jest jednak bardzo toksyczna, wykorzystuje bowiem szkodliwe dla środowiska substancje chemiczne. W związku z tym, naukowcy wciąż poszukiwali metody, która pozwoliłaby wytwarzać te niezwykle cenne cząsteczki, a jednocześnie nie oddziaływałaby negatywnie na środowisko.
**Według naukowców, kontrast, który zawiera nanocząsteczki złota, pozwoli wcześniej wykryć czerniaka.**
Nowa metoda badania skóry polega na wspólnym działaniu światła – które podgrzewa tkanki – i ultradźwięków, które je obrazują. Jednak największe znaczenie ma środek kontrastujący – peptyd, specyficznie wiążący się z komórkami raka, połączony ze złotą “klateczką” o średnicy odpowiadającej 1/50 000 grubości włosa.
Dzięki temu odkryciu więcej pacjentów zostanie zdiagnozowanych w początkowym stadium choroby, co daje 98 proc. szans na wyleczenie. (PAP)
Celem niniejszej pracy było opracowanie i scharakteryzowanie polimerowych nanocząstek (NP) z glutationem (GSH) – antyoksydantem, który pełni funkcję obronną komórki przed reaktywnymi formami tlenu (RTF). W celu przygotowania NP zawierających GSH (NP-GSH) wykorzystano metodę podwójnej emulsji (W/O/W) i odparowania rozpuszczalnika organicznego. Otrzymane NP-GSH scharakteryzowano pod względem wielkości, potencjału zeta, wydajności enkapsulacji, aktywności antyoksydacyjnej oraz wyznaczono profile uwalniania GSH z NP. Stwierdzono, że średnia wielkość NP-GSH wynosi 340-385 nm, a ich ładunek powierzchniowy jest dodatni. Wydajność procesu formulacji pustych NP i NP-GSH wynosiła odpowiednio: 65,3 ± 7,1 i 66,8 ± 12,5 proc. Zawartość GSH w NP‑GSH oznaczono metodą pośrednią z różnicy początkowej ilości GSH i w supernatancie oraz metodą bezpośrednią poprzez rozpuszczenie NP-GSH w metanolu i oznaczenie zawartości GSH metodą HPLC. Wydajność enkapsulacji GSH w NP wynosiła odpowiednio: 19-36 proc. w metodzie bezpośredniej i 32-55 proc. w metodzie pośredniej.
Do określenia aktywności antyoksydacyjnej NP-GSH wykorzystano rodnik 2,2’-difenylo‑1‑pikrylhydrazylowy (DPPH°). GSH zawarty w NP reagował z DPPH° osiągając stan równowagi po 90 minutach inkubacji w 20°C w mieszaninie metanolu z buforem cytrynianowym (95:5, v/v) i wykazywał aktywność antyrodnikową. Profil uwalniania GSH z NP został wyznaczony w warunkach in vitro w pH 7,4 i jego przebieg wskazywał na bardzo szybkie uwalnianie substancji aktywnej (96 proc. uwolnienie GSH z NP po 5 minutach inkubacji w 37°C). Jednocześnie zaobserwowano bardzo wysoki stopień utlenienia GSH do disiarczku glutationu (GSSG). Poprawę profilu uwalniania GSH z NP‑GSH prawdopodobnie można uzyskać poprzez koenkapsulację GSH z innymi związkami, które przedłużałyby czas jego uwalniania z NP (np. cycklodekstryny).