Chwała medycyny

Medal „Gloria Medicinae” jest najwyższym odznaczeniem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Jedynym przyznawanym przez 40-osobową Kapitułę lekarzy tylko dziesięciu wybitnym lekarzom rocznie.

Na honorowym dyplomie, który oprócz medalu, dostaje laureat, widnieje taka sentencja: „Za ofiarną służbę ludziom, za najwyższy szacunek dla zdrowia i życia ludzkiego, za sumienne i godne wykonywanie sztuki leczenia, za podtrzymywanie honoru i szlachetnych tradycji stanu lekarskiego, za tworzenie nieprzemijających wartości dla dobra Polskiego Towarzystwa Lekarskiego…”.

Jednym z odznaczonych, o którym chciałbym tu napisać, jest Jego Ekscelencja Arcybiskup dr n. med. Henryk Hoser, który jako lekarz i misjonarz przepracował w Afryce ponad 20 lat.

Urodził się w 1942 r. w Warszawie. Najszczęśliwsze lata swego dzieciństwa spędził w majątku w Żbikowie (koło Pruszkowa). W Pruszkowie chodził do szkoły podstawowej i liceum. W latach 1960-1966 studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie był m.in. przewodniczącym Uczelnianego Sądu Koleżeńskiego ZSP. Przez dwa lata pracował jako asystent w Zakładzie Anatomii Prawidłowej AM w Warszawie, a w 1969 roku pełnił obowiązki lekarza na oddziale internistycznym w szpitalu rejonowym w Ziębicach.

Rok wcześniej, jak mówi, poczuł „fenomen powołania” i wstąpił do Zgromadzenia Księży Pallotynów. W czasie studiów z filozofii i teologii w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie był współtwórcą Grupy Misyjnej. 16 czerwca 1974 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Cały czas marzył o prowadzeniu misji w Rwandzie. Dlatego przez rok studiował w Paryżu język rwandyjski i medycynę tropikalną. Wreszcie w 1976 roku wyjechał do Afryki.

W Kigali (Rwanda) założył Centrum Zdrowia Gikondo, Ośrodek Medyczno-Socjalny oraz Rwandyjską Formację Rodzinną. Pełnił też m.in. funkcję Sekretarza Komisji Episkopatu ds. Zdrowia i ds. Rodziny, Przewodniczącego Związku Stowarzyszonych Ośrodków Medycznych w Kigali, Kierownika Centrum Monitoringu Epidemii AIDS, Przełożonego Regii Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, a także Konferencji Przełożonych Instytutów Zakonnych i Stowarzyszeń Życia Konsekrowanego w Rwandze.

Po krwawej wojnie domowej pomiędzy plemionami Hutu i Tutsi, w czasie której udzielał stale pomocy lekarskiej, został ekspertem w zakresie rodziny i rozwoju. Uczestniczył w Synodzie Specjalnym Biskupów dla Afryki, a także – w zastępstwie Nuncjusza Apostolskiego – był Wizytatorem Apostolskim na Rwandę. Jednak w 1996 roku wrócił do Europy, by pełnić obowiązki Przełożonego Religii Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego we Francji. W 2004 roku został Rektorem Pallotyńskiej Prokury Misyjnej w Brukseli i pracował przy Wspólnocie Europejskiej.

Rok później Jan Paweł II mianował go arcybiskupem tytularnym i Sekretarzem Pomocniczym Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów i Przewodniczącym Rady Wyższej Papieskich Dzieł Misyjnych. A 24 maja 2008 roku papież Benedykt XVI nadał abp. Henrykowi Hoserowi tytuł biskupa ordynariusza diecezji warszawsko-praskiej.

Arcybiskup, i zarazem lekarz, Henryk Hoser jest przykładem, jak można sprostać całym swym życiem dwóm powołaniom – służbie Bogu oraz służeniu zdrowiu i życiu ludzkiemu. Chociaż, jak sam mówi: „Łączenie w praktyce tych dwóch powołań, które wymagają całkowitego poświęcenia, nie jest wcale łatwe”. Ale jemu to się pięknie udało.