Na początku września w Warszawie odbyła się międzynarodowa konferencja „Gdzie jesteśmy, dokąd zmierzamy: leczenie hemofilii w Polsce”, zorganizowana przez European Hemophilia Consortium. Jednym z gości był dr Paul Giangrande, konsultant ds. hematologii Centrum Leczenia Hemofilii i Zakrzepic z Churchill Hospital w Oksfordzie.
**7 września 2010 r. odbyła się debata „Gdzie jesteśmy, dokąd zmierzamy. Leczenie hemofilii w Polsce”**.
Polscy chorzy na hemofilię przez wiele lat nie otrzymywali wystarczającej ilości leków. Dlatego teraz mają zniszczone stawy i problemy z chodzeniem. W krajach zachodnich taka sytuacja jest nie do pomyślenia. W ubiegłym roku decyzją pani minister został wprowadzony program profilaktyczny dla dzieci cierpiących na tę chorobę, dzięki któremu mają one szansę uniknąć kalectwa. Dlaczego zdecydowała się pani na wprowadzenie tego programu, na który przez wiele lat nie zdecydowali się pani poprzednicy?
Jestem kobietą, która nie boi się wyzwań, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Hemofilia i inne rzadkie choroby to były problemy, od których moi poprzednicy raczej uciekali, m.in. dlatego, że dotykały niewielkiej grupy pacjentów. Ja jednak wciąż stykałam się z tą chorobą, gdy pracowałam jako lekarz pediatra, a także potem, gdy byłam już posłem.