Atopowe zapalenie skóry – metody leczenia

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest jedną z najczęściej występujących dermatoz alergicznych. Choroba najczęściej pojawia się u noworodków albo między 6. a 7. rokiem życia.

Istnieją teorie, że przyczyną AZS jest… nadmierna higiena! Ale większość specjalistów zakłada, że przyczyny leżą w zaburzeniach immunologicznych uwarunkowanych genetycznie (u wszystkich chorych występuje ten sam gen). Przez to osoby z atopią reagują na różne neutralne substancje (np. mydło, jajka, sierść, czekoladę) utratą płaszcza lipidowego. Tak osłabiona skóra bardzo łatwo pada ofiarą zewnętrznych szkodliwych substancji. Staje się zaczerwieniona i bardzo sucha. Dlatego choroba czasem bywa mylona z łuszczycą.

Lokalizacja
Zmiany najczęściej lokalizują się na zgięciach łokciowych i kolanowych. W tych miejscach naskórek jest najcieńszy i alergeny najszybciej docierają do skóry właściwej. Świąd nie pozwala chorym spokojnie spać i koncentrować się na codziennych zajęciach. Łagodne zaczerwienienia często zmieniają się w czerwone grudki, a potem w ropne krostki. Choroba bywa bardzo inwazyjna i brzydkie plamy pokrywają duże fragmenty skóry, a w skrajnych przypadkach prawie całe ciało.

Leczenie
Terapia AZS polega głównie na leczeniu objawowym. Do niedawna jedynym lekarstwem były kremy sterydowe (na bazie kortykosterydów). Specyfiki te wykazują bardzo silne działanie przeciwzapalnie i dlatego były najczęściej zalecane przez lekarzy. Niestety, stosowane przez długi czas mogą wywołać wiele objawów niepożądanych.

Na rynku aptecznym jest wiele hipoalergicznych preparatów nadających się do stosowania u osób z atopowym zapaleniem skóry. Ponieważ jednym z jego objawów jest uporczywy świąd, dlatego używane emolienty powinny działać przeciwświądowo i przeciwzapalnie. Znaną substancją działającą przeciwświądowo i łagodzącą podrażnienia jest np. sepicalm. Pomocne są również substancje sprzyjające zatrzymywaniu wody w naskórku (np. mocznik, fucogel, kwas mlekowy, gliceryna, kwas hialuronowy), a także zapobiegające jej utracie poprzez uszczelnienie naskórka (ceramidy, fosfolipidy, woski, fucogel).

Profilaktyka
Do codziennej pielęgnacji pacjenci powinni stosować odpowiednie środki do mycia niezawierające mydła, o pH obojętnym lub lekko kwaśnym oraz preparaty nawilżająco-zmiękczające, które zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe (głównie linolenowy i gamma-linolenowy). Powinni zaś unikać gorącej wody, a także ubrań wykonanych z materiałów syntetycznych oraz wełny. Niewskazane są dla nich kosmetyki z dodatkiem spirytusu (perfumy, toniki).

Mimo że atopowe zapalenie skóry to choroba na całe życie, to stosowanie się do opisanych powyżej zaleceń pozwoli niemal całkowicie zniwelować przykre objawy.