Intymny temat


Poruszany dzisiaj temat należy do nieco wstydliwych, a już na pewno nie bywa omawiany w towarzystwie, lecz głównie w intymnym zaciszu gabinetu lekarskiego.
Spróbuję przybliżyć czytelnikom istotę problemu stanów zapalnych narządu rodnego, które zaliczają do najczęstszych jego schorzeń.

Stan zapalny

Na początku wyjaśnienia wymaga termin „upławy”. Otóż oznacza on nieprawidłową wydzielinę z dróg rodnych kobiety, której przyczyną jest stan zapalny pochwy (przed upławami o innym charakterze i powstałymi wskutek innych chorób może się ustrzec kobieta regularnie chodząca do ginekologa na kontrolne wizyty profilaktyczne i regularnie wykonująca cytologiczne badanie szyjki macicy!). Pewnego rodzaju fenomenem jest to, że najczęściej proces zapalny toczy się wewnątrz, tj. w pochwie, a dolegliwości odczuwane są na zewnątrz. Czasem oprócz swędzenia i pieczenia może pojawić się również brzydki zapach wydzieliny – silny i bardzo przenikliwy!

Dlaczego tak się dzieje? Jak się przed tym obronić?

Przede wszystkim dbając o dobrą kondycję całego organizmu, jego wydolność i odporność. Osłabienie, przemęczenie, stres i niehigieniczny tryb życia zawsze będą sprzyjały czynnikom infekcyjnym, również w obrębie narządu rodnego. Nawracającym infekcjom sprzyja również długotrwała, niegojąca się tzw. nadżerka szyjki macicy. Przyjmowanie antybiotyków, bez względu na wskazania do ich stosowania, zawsze wymaga osłony przeciwgrzybiczej. Natura nie toleruje „pustych przestrzeni” – jeśli zabijamy bakterie (również te potrzebne), zaraz w ich miejsce rozwijają się grzyby (drożdżaki). I właśnie drożdżyca pochwy charakteryzuje się, poza „serowatymi” upławami, silnym swędzeniem i pieczeniem.
Czasem dochodzi do powstania tzw. bacterial vaginosis (BV) – zakażenia, którego głównym objawem jest silny, typowy „rybi” zapach.

Intymne choroby

W tym miejscu należy również przywołać pojęcie chorób przenoszonych drogą płciową. Zastąpiło ono dawny termin „choroby weneryczne”, odnoszący się głównie do kiły i rzeżączki. Dziś wiemy, że w ten sposób rozprzestrzeniają się również inne choroby bakteryjne, na przykład infekcje chlamydia trachomatis, wirusowe – HIV czy brodawczak ludzki (Human Papilomavirus – HPV), którego pewne typy odpowiedzialne są za powstawanie raka szyjki macicy, sromu i pochwy u kobiet oraz prącia u mężczyzn. Do takich zakażeń zalicza się również rzęsistkowica, wywoływana przez pierwotniaka rzęsistka pochwowego (Trichomonas Vaginalis – TV), zwanego niekiedy żartobliwie telewizorkiem. Powoduje on charakterystyczną pienistą, zielonkawą wydzielinę.
Oczywiście w wypadku chorób przenoszonych drogą płciową leczenia wymagają wszyscy partnerzy seksualni.
Jest wreszcie wiele różnych bakterii chorobotwórczych, które początkowo wywołują zapalenie pochwy, a następnie „wędrują do góry” poprzez kanał szyjki macicy do jamy macicy, przydatków (jajników i jajowodów), a nawet do jamy brzusznej, powodując tak zwane zapalenia wstępujące.

Badania okresowe

Z przytoczonych objawów chorobowych i mechanizmów powstawania chorób widać jednoznacznie, jak olbrzymie znaczenie mają kontrolne profilaktyczne wizyty u ginekologa i wykonywanie zaleconych badań dodatkowych, zwłaszcza że początkowo duża część procesów chorobowych toczy się bezobjawowo (medycyna, niestety, zna takie terminy jak: niemy klinicznie, subkliniczny, bezobjawowy, skąpoobjawowy).

Ale co ma zrobić kobieta, gdy objawy są, i to bardzo nasilone – takie swędzenie i pieczenie, że „umrzeć się od tego nie umrze, ale żyć też się nie da”. A do lekarza w czasie najbliższych godzin czy dni udać się nie można. Rutynowe środki stosowane do higieny intymnej są zwykle za słabe. Trzeba zastosować takie, które działają objawowo – łagodzą dolegliwości, a także zmniejszają odczyn zapalny bez względu na czynnik, który go wywołuje. Należy takim preparatem – najlepiej w postaci wodnego roztworu – nie tylko przemywać okolice sromu, lecz początkowo również wykonywać irygacje (płukanie pochwy), aby usunąć obfitą wydzielinę zapalną wraz z zawartymi w niej drobnoustrojami chorobotwórczymi. Odpowiednie postępowanie może przynieść dużą poprawę samopoczucia i umożliwić dotrwanie do wizyty u lekarza, który po zbadaniu postawi diagnozę i zastosuje odpowiednie leczenie docelowe.
Olbrzymie znaczenie mają kontrolne profilaktyczne wizyty u ginekologa i wykonywanie zaleconych badań dodatkowych, zwłaszcza że początkowo duża część procesów chorobowych toczy się bezobjawowo.

4.5/5 - (118 votes)

Leave a Comment

POLECANE DLA CIEBIE

START TYPING AND PRESS ENTER TO SEARCH