Postęp technologiczny umożliwił wykorzystanie do celów terapeutycznych wielu czynników fizycznych. W pierwszej części zostały omówione: magnetoterapia, magnetostymulacja, magnetolaseroterapia, magnetoledoterapia i piloterapia. Do najdynamiczniej rozwijających się metod fizjoterapeutycznych należy także krioterapia ogólnoustrojowa. Lecznicze działanie zimna wykorzystywane było już od czasów starożytnych, jednak dopiero skonstruowanie komory kriogenicznej przez T. Yamauchi’go (1978) dało podwaliny nowoczesnej krioterapii. Warto podkreślić, że konstruktorem drugiej w Europie i trzeciej w świecie kriokomory był polski naukowiec mgr inż. Zbigniew Raczkowski z Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu. Krioterapia ogólnoustrojowa to metoda wykorzystująca bodźcowe, stymulujące, powierzchniowe działanie temperatur kriogenicznych (poniżej -100ºC) aplikowanych w krótkim czasie dla wywołania i wykorzystania fizjologicznych reakcji na zimno w celu wspomagania leczenia podstawowego i ułatwienia leczenia ruchem.