Protezy z nici pajęczej

Nić pajęcza jest najmocniejszym znanym człowiekowi tworzywem. Proporcjonalnie jest pięć razy wytrzymalsza niż nić stalowa i elastyczniejsza od gumy.

Głównymi składnikami pajęczyny są albuminy, alfa-alaniny i kwas glutaminowy. Pająki produkują kilka rodzajów nici – szkieletowe, promieniowe, obwodowe, nici kotwiczące pajęczynę na obiektach otoczenia, nici którymi owijane są złowione ofiary i nici z których budowany jest kokon. Pajęczyna wykorzystywana jest do różnych celów. Służy do ochrony jaj, budowy gniazd i kryjówek, nici łownych. Jest też wykorzystywana przez pająki jako środek transportu (tak jak jest to np. w przypadku babiego lata).

Naukowcy już od dłuższego czasu próbują opracować sposób produkcji nici o takich samych właściwościach, jak pajęcza. Jak dotąd, wysiłki te nie przynosiły efektów. Jakiś czas temu inżynieria genetyczna stworzyła kozy, które produkowały białko pajęczyn w mleku, jednak nie pozwoliło to na stworzenie syntetycznej nici.

Niedawno naukowcy z University of Notre Dame i z University of Wyoming opracowali metodę modyfikacji genetycznej larwy jedwabnika, która dzięki temu produkuje nić będącą połączeniem jedwabiu i nici pajęczej. Eksperyment jest dopiero w początkowej fazie. Badacze planują jednak podmienić u jedwabnika wszystkie geny odpowiedzialne za produkcję nici pajęczej. Tak uzyskane włókna znajdą wielorakie zastosowanie. Będą wykorzystywane w produkcji protez, a także kamizelek kuloodpornych. (mp) (Discovery News)