Zaburzenia erekcji

Na zaburzenia erekcji cierpi ponad 60 proc. Polaków między 40. a 60. rokiem życia. Ocenia się, że na świecie podobne kłopoty ma blisko 150 mln mężczyzn, choć zarówno w Polsce, jak i na świecie szacunki te mogą być nieprecyzyjne.

Zaburzenia erekcji to poważny problem. Trzeba jednak odróżnić zdarzające się u każdego mężczyzny trudności z uzyskaniem wzwodu od rzeczywistych zaburzeń. Te ostatnie definiujemy jako utrzymującą się niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania wzwodu umożliwiającego prowadzenie satysfakcjonującej aktywności seksualnej. Niektórzy uważają, że o zaburzeniach erekcji możemy mówić dopiero wtedy, gdy problemy utrzymują się dłużej niż 3 miesiące lub kiedy ponad jedna czwarta prób odbycia stosunku kończy się fiaskiem.

Wstyd się przyznać
Według przeprowadzonych ostatnio badań na zaburzenia erekcji cierpi w Polsce około 1,5 mln mężczyzn, w tym ponad 60 proc. między 40. a 60. rokiem życia, a 25 proc. po 60. roku życia. Ocenia się, że na świecie podobne kłopoty ma około 150 mln mężczyzn, choć szacunki te mogą być nieprecyzyjne – wielu panów nie przyznaje się bowiem do swoich problemów albo je bagatelizuje.

Powszechne jest przekonanie, że kłopoty z erekcją mają wyłącznie osoby starsze. Rzeczywiście, trudności z uzyskaniem wzwodu nasilają się zwykle z wiekiem, jednak stosunkowo często zdarzają się również u ludzi młodych.

Mechanizm
Mechanizm fizjologiczny wzwodu jest bardzo złożony. W skrócie: do wzwodu członka prowadzi wypełnienie i zatrzymanie krwi w ciałach jamistych prącia. By do tego doszło, sygnał spowodowany podnieceniem seksualnym jest przesyłany do zakończeń nerwów przywspółczulnych w penisie, co przy jednoczesnym zahamowaniu stymulacji współczulnej prowadzi do uwolnienia tlenku azotu oddziałującego na mięśniówkę naczyń ciał jamistych prącia. Dochodzi wówczas do pobudzenia cyklazy guanylowej zwiększającej stężenie cGMP, co powoduje relaksację komórek mięśniówki naczyń ciał jamistych. Kiedy wypełniają się one krwią, dochodzi do ucisku naczyń żylnych odprowadzających krew – uwięziona w członku krew usztywnia go. Zmniejszenie stymulacji seksualnej prowadzi do zahamowania cyklu reakcji na etapie syntezy cGMP, co powoduje ustąpienie wzwodu.

Przyczyny
Przyczyny problemów z uzyskaniem erekcji są bardzo różne – od psychologicznych po związane z ogólnym stanem zdrowia. Z tych pierwszych najpowszechniejszy jest wzrastający poziom stresów życia codziennego. Obciążeni obowiązkami mężczyźni zauważają, że ich życie intymne nie układa się najlepiej. Zwykle wraca ono do normy na przykład na urlopie.

Bujnemu życiu erotycznemu nie sprzyjają również nałogi. Wiadomo, że szkodzi palenie, ale z alkoholem sprawa nie jest już tak jednoznaczna. W tym roku ukazała się analiza badań, które wskazują, że alkohol zapobiega problemom z erekcją. Oczywiście nie znaczy to, że należy zacząć pić; wyniki tej pracy potwierdzają raczej tezę o ważnej roli psychiki w życiu intymnym, a alkohol w naszej kulturze jest najpowszechniejszym środkiem łagodzącym stres.

Kolejnym czynnikiem znacznie wpływającym na potencję jest stan zdrowia. Miażdżyca i inne choroby układu krążenia, cukrzyca, niektóre choroby neurologiczne, zaburzenia hormonalne, problemy z prostatą, a także niektóre leki powodują zaburzenia erekcji.

Narastające problemy ze wzwodem związane są także ze starzeniem się organizmu.

Jak sobie pomóc?
Istnieją leki i suplementy diety, które ten stan rzeczy mogą poprawić. Wypada zacząć od najsłynniejszego leku ostatnich lat, czyli Viagry. Nasila ona działanie tlenku azotu w ciałach jamistych prącia hamując rozkład cGMP. Podobnie działają Levitra i Cialis. Leki te przyjmuje się przed stosunkiem i w wielu przypadkach są one skuteczne. Niestety, mogą mieć działania niepożądane oraz wchodzić w interakcje z innymi preparatami – dlatego wydawane są na receptę. Problemem dla wielu osób jest wysoka cena tych specyfików.

Wigor… i tyle
Warto przy tym pamiętać, że niezbędnym warunkiem działania tych leków jest podniecenie seksualne. Zdarzają się pacjenci, którzy zażywając leki nie obserwują u siebie pożądanych efektów. Może to świadczyć o problemie tkwiącym w ich psychice lub o związku z ogólnym stanem zdrowia.

Niekiedy w leczeniu zaburzeń wzwodu stosuje się również wydawane na receptę preparaty prostaglandyny E1 (Caverject) podawane w postaci iniekcji do ciał jamistych członka. Lek ten wiąże się z receptorami ciał jamistych prącia i powoduje zwiększenie stężenia cAMP doprowadzając do rozkurczu naczyń i wzwodu. Konieczność wykonania zastrzyku w członek jest jednak dla wielu pacjentów barierą nie do przebycia.

… albo suplementy
Jest też wiele suplementów diety, których mechanizm działania jest odmienny niż Viagry i leków o podobnym do niej działaniu. Może nie jest dokładnie poznany, wiadomo jednak, że kompozycje niektórych preparatów mają dobroczynny wpływ zarówno na ogólny stan zdrowia, jak i na życie intymne przyjmujących je pacjentów. W terapii zaburzeń erekcji stosowane są m.in. preparaty argininy, żeń-szenia, sproszkowanej mąki bulwy miłorzębu japońskiego, buzdyganka ziemnego oraz DHEA. Stosunkowo rzadko używa się obecnie popularnej niegdyś johimbiny.

Zawarte w żeń-szeniu ginsenozydy powodują wzrost produkcji tlenku azotu, m.in. w ciałach jamistych prącia. Buzdyganek ziemny zawiera protodioscynę, która podnosi w organizmie poziom DHEA, prekursora hormonów płciowych. DHEA korzystnie wpływa także na nastrój psychiczny.

Musimy jednak uczulić pacjenta, że w przypadku braku skuteczności suplementów diety należy zasięgnąć porady lekarskiej – zaburzenia erekcji mogą być objawem poważniejszych schorzeń. Trzeba też przestrzec go przed samodzielnym używaniem preparatów dostępnych na rynku pozaaptecznym – niektóre z nich zamiast poprawy stanu zdrowia mogą spowodować jego znaczne pogorszenie; dotyczy to zwłaszcza „cudownych środków” dostępnych na targowiskach czy w internecie.