Wieża Babel

Fascynacja sztuką ma coraz częściej odzwierciedlenie w architekturze. Widać to na przykładzie nowoczesnej siedziby telewizji.

Mimo różnych języków, jakimi mówią politycy i projektanci, szklaną Wieżę Babel Telewizji Publicznej udało nam się w końcu zbudować.

Projekt na przekształcenie kompleksu Telewizji Polskiej od czasu konkursu znacznie ewoluował. Inwestor proponował zmiany funkcjonalne. My chcieliśmy stworzyć dominantę w pejzażu miasta, która byłaby rozpoznawalna jako symbol mediów.

Dialog z inwestorem nie był łatwy. Lekarzy powinno zainteresować, iż dożyłem piątego prezesa TVP, a przeżyłem pięciu dyrektorów do spraw inwestycyjnych i trzech generalnych wykonawców.

EFEKT ZASKOCZENIA
Budynek rozwija się na planie koła. Dominantą narożną i symbolem TVP jest szklana Wieża Babel, do której przylega Arka mieszcząca studio otwarte. Hall wejściowy przykryty został falującym szklanym dachem o geometrii prostego i odwróconego stożka. Budynek połączony jest z istniejącym kompleksem dwiema kładkami. Jedna z nich ma formę przeszklonego mostu, druga szklanej rury.

Efekt zaskakującego wyłonienia się świata mediów z klasycznej cywilizacji podkreśla kontrast wewnętrznej i zewnętrznej, szklanej i kamiennej „skóry” budynku. W strefie wejściowej umieściliśmy tradycyjne rzeźby. Jedną jest glob ziemski wyłaniający się ze skał, inspirowany rzymską fontanną di Trevi, drugą statua Wiktora – dorocznej nagrody Akademii Telewizyjnej.

JAPOŃSKI MOTYW
Fasadę zewnętrznej rotundy wykonano z kamienia. Regularna bryła walca otwiera się szklisto-metaliczną falującą powłoką ku narożnikowi ulic Woronicza i Samochodowej. To pęknięcie klasycystycznej bryły jest śladem fascynacji projektami Franka Gehry. Budynek umieściliśmy na wznoszącym się placu. Wzór jego posadzki oparty jest na japońskim motywie dekoracyjnym: rysunku tuszem imitującym falowanie.

Funkcję medialną nowego budynku TVP wyraża jego otwartość na publiczność. Od placu w narożniku ulic Woronicza i Samochodowej, przez roztańczone bryły przy wejściu, po wielopoziomowy hall, z którego schodami ruchomymi wjeżdżamy na poziom kładek łączących go z całym istniejącym kompleksem TVP — budynek otwiera się na widza i uczestnika.