Jednym z kryteriów poprawy jakości leczenia zachowawczego chorych na raka gruczołu krokowego (stercza) jest opracowanie agonistów LHRH drugiej generacji. Charakteryzują się one lepszą supresją wytwarzania testosteronu oraz zmniejszoną liczbą przełomów hormonalnych i ostrych reakcji przewlekłych podczas podawania.