Biegunka – wakacyjny problem

Biegunka, czyli płynne wypróżnienie częstsze niż trzy razy dziennie, jest jedną z bardziej krępujących i przykrych dolegliwości.

• ###Przyczyny biegunek
  Wywołać ją mogą rozmaite przyczyny, np. ciężkostrawne pokarmy, niektóre leki, zaburzenia hormonalne, alergia pokarmowa, silny stres oraz – najczęściej – czynniki zakaźne (wirusy, bakterie, pasożyty). Powinniśmy więc unikać jedzenia niemytych owoców i warzyw oraz nakłaniać dzieci do przestrzegania zasad higieny.

Biegunce towarzyszy niekontrolowana utrata wody i składników mineralnych, co może prowadzić do zaburzeń elektrolitowych. Bardzo ważne jest zatem prawidłowe nawadnianie organizmu i uzupełnianie niedoboru składników mineralnych.

Ratunku…
Sposób postępowania zależy od stanu i wieku chorego. Jeżeli biegunkę ma dziecko, powinniśmy udać się jak najszybciej do lekarza pediatry, gdyż może ona być objawem groźnej choroby. Trwająca kilka dni biegunka może stanowić zagrożenie dla życia niemowlęcia. W wypadku młodzieży czy dorosłych sygnałem alarmowym jest gorączka lub krwawy stolec – należy jak najszybciej zasięgnąć porady lekarskiej.

Najczęstszą przyczyną ostrych biegunek u dorosłych są błędy żywieniowe (biegunki alimentacyjne) lub zatrucia pokarmowe (biegunki zakaźne), z których większość wywołana jest przez wirusy. Leki przeciwbakteryjne (w tym antybiotyki) nie działają na wirusy, więc podanie takiego leku nie pomoże. Jeżeli biegunka przedłuża się i ma ciężki przebieg, leki te może podać lekarz, który na podstawie badania, uzupełnionego niekiedy analizą laboratoryjną, określi rodzaj choroby i zastosuje odpowiedni preparat.

Leków przeciwbakteryjnych nie powinniśmy przyjmować na własną rękę, bo oprócz bakterii szkodliwych, wywołujących dolegliwości, jest w organizmie naturalna, pożyteczna flora jelitowa. Podając środek bakteriobójczy, zakłócamy jej funkcjonowanie i w konsekwencji możemy przedłużyć czas trwania choroby.

Tylko spokojnie…
Sama biegunka ma w pewnym sensie działanie lecznicze – w odmianie zakaźnej czy alimentacyjnej organizm pozbywa się toksyn lub niestrawionych resztek, co jest korzystne i przyspiesza powrót do zdrowia.
Podejrzewając biegunkę zakaźną, zanim sięgniemy po któryś z preparatów dostępnych bez recepty, w miarę możliwości powinniśmy dla oczyszczenia jelit zastosować środek przeczyszczający – najlepszy w tym wypadku okaże się siarczan magnezu (sól gorzka). Dopiero potem możemy przyjąć lek zapierający, np. węgiel aktywowany bądź preparat z glinokrzemianami, z owoców borówki, ewentualnie taninę bądź węglan wapnia.

Jeżeli podejrzewamy inną przyczynę biegunki, np. nerwową, możemy zastosować produkt zawierający chlorowodorek loperamidu, będący bardzo skutecznym środkiem zapierającym. Należy go raczej unikać w biegunce alergicznej bądź zakaźnej – ze względu na bardzo silne działanie może opóźnić wydalenie szkodliwych substancji z organizmu. Oczywiście są sytuacje, kiedy nie mamy wyjścia i musimy zastosować bardzo silny i szybko działający lek, ale pamiętajmy o związanym z tym niebezpieczeństwie.

Oprócz leków przeciwbiegunkowych możemy przyjmować preparaty łagodzące dolegliwości, jak napar z rumianku, czy leki rozkurczowe, np. drotawerynę.

Jeżeli biegunka trwała długo bądź została wywołana użyciem antybiotyku, należy uzupełnić florę jelitową, przyjmując preparaty zawierające bakterie kwasu mlekowego czy pijąc jogurt albo kefir.