Raport „Polska Rodzina z cukrzycą”

Z raportu wynika, że tylko 7% badanych osób z cukrzycą typu 1 często rozmawia z osobami bliskimi o swojej chorobie. Prawie 37% z nich robi to bardzo rzadko. A 4% badanych nigdy nie porusza tego tematu. Wśród chorych z cukrzycą typu 2 rzadko z bliskimi o chorobie rozmawia, aż 44% badanych.

Według danych Światowej organizacji Zdrowia na całym świecie na cukrzycę cierpi ponad 422 miliony osób. Jak wynika z raportu „Polska Rodzina z cukrzycą” w Polsce na cukrzycę choruje około 3 mln osób. Przy czym prawie 1 milion osób o tym nie wie. Choroba nie została u nich do tej pory zdiagnozowana i nie jest leczona. Skala zachorowalności z roku na rok zwiększa się.

Cukrzyca chorobą cywilizacyjną

Od lat mówi się o cukrzycy jako chorobie cywilizacyjnej, która przyjęła skalę epidemii. Niestety, w Polsce cukrzyca to epidemia cicha. Tabu jest zarówno sama choroba, jak i jej świadomość społeczna. Zaskakująco niewiele wiedzą o niej zarówno chorzy. Również rodziny, które nie zawsze wiedzą, jak wspierać swoich bliskich.

Anna Śliwińska, prezes Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków:

Zbyt łatwe łączenie cukrzycy z otyłością jest często krzywdzące dla pacjentów. Zdrowy tryb życia i dobre nawyki żywieniowe mogą oddalić widmo choroby. Jednak bardzo dużą rolę w zachorowaniu odgrywają czynniki genetyczne. Stereotypy dotyczące osób chorych sprawiają, że nie rozmawiają oni o swojej chorobie nawet z osobami bliskimi.

Terapia całych rodzin

Eksperci wskazują, że w profilaktykę i leczenie włączona powinny być całe rodzina. Inaczej pacjent jest skazany np. na oddzielną dietę i samodzielne przygotowanie posiłków. Również sam, niezależnie od rodziny, musi zorganizować sobie regularną aktywność fizyczną. Tymczasem brak zrozumienia ze strony bliskich może być dla pacjenta utrudnieniem nawet w planowaniu regularnych posiłków. Istotną rolę w terapii odgrywa dobra komunikacja pacjenta z jego otoczeniem, nad którą obie strony muszą pracować.

Schorzenia towarzyszące cukrzycy

Wielu chorych boryka się nie tylko z cukrzycą, ale dodatkowo ze schorzeniami jej towarzyszącymi. Należą do nich: nadciśnienie, POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc), choroby układu sercowo-naczyniowego, depresja. Takie obciążenie, staje się nierzadko przyczyną niedostatków w zakresie chociażby prawidłowego odżywiania i przyjmowania odpowiednich leków. Spada zaangażowanie w aktywność fizyczną. Chorzy nie szukają wsparcia psychicznego u bliskich.

Konsekwencje powikłań

Powikłania cukrzycy mogą być śmiertelnie groźne, Często prowadzą do inwalidztwa bądź śmierci. Dlatego edukacja pacjentów, ale też całego społeczeństwa, to bardzo ważny krok w walce z tą śmiertelną epidemią.

Późna diagnoza

Według ostatniego raportu Instytutu Ochrony Zdrowia pt. „Cukrzyca: gdzie jesteśmy, dokąd zmierzamy?” wielu polskich pacjentów o cukrzycy dowiaduje się dopiero, gdy wystąpią jej groźne dla życia powikłania. Na przykład jak zawał serca czy udar mózgu. Brak świadomości społecznej w zakresie cukrzycy jest powszechny i niesie za sobą znaczące skutki społeczne.