Rozpoznanie choroby, szczególnie takiej, która będzie wymagała długotrwałego leczenia
i czasochłonnej rekonwalescencji, to ciężkie doświadczenie psychiczne także dla bliskich pacjenta.
Jak wynika z badań, ogromna większość opiekunów (94%) zajmuje się pacjentem w domu. Taka opieka przeważnie wymaga niemal całodobowego zaangażowania. Uniemożliwia to opiekunom prowadzenie życia towarzyskiego na dotychczasowych zasadach. Nierzadko zmusza do zrezygnowania z kariery zawodowej czy porzucenia swoich pasji.
Adrianna Sobol, psychoonkolog, WUM:
Najważniejsze jest to aby zarówno pacjent jak i jego bliscy, opiekunowie towarzyszący w całym procesie leczenia pamiętali, że wcale nie trzeba być silnym, że czasem największą siłą jest przyznanie się do różnych swoich słabości.
Otwarta dyskusja i komunikacja jest kluczowa w przypadku takich zdarzeń. Najczęściej nikt z nas nie jest przygotowany na takie okoliczności. Dlatego pewnego rodzaju załamanie psychiczne czy emocjonalne to rzecz naturalna. Z pomocą przychodzi rodzina jak i specjaliści, którzy dysponują szeregiem udogodnień oraz kluczowych porad.
informacja prasowa: NewsrmTV