Schizofrenia: raport ekspertów

W chwili diagnozy statystyczny pacjent chory na schizofrenię ma 27 lat i zamiast być aktywny zawodowo, całkowicie wypada z rynku pracy, ścieżki edukacji i życia społecznego – ujawnia raport Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i Fundacji Ochrony Zdrowia Psychicznego.

Na zakończenie leczenia szpitalnego lekarz ordynuje choremu na schizofrenię leki i tu – zdaniem prof. Bartosza Łozy, prezesa elekta Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, prezesa Polskiego Towarzystwa Psychiatrii Sądowej – zaczyna się problem, ponieważ 40 proc. pacjentów nawet nie realizuje wypisanej recepty. Po 30 dniach od wypisu ze szpitala tylko niewielki procent pacjentów przyjmuje leki.

Po 30 dniach nieleczenia 20 proc. chorych wraca do szpitala. Bez leków nie można żyć z tą chorobą, jest ona w stu procentach nawrotowa. Podczas przyjmowania leków doustnych ryzyko nawrotu spada o połowę, a przy lekach długo działających to ryzyko jest trzykrotnie mniejsze.

Prof. Łoza zaznacza, że kolejne epizody choroby są trudniejsze do leczenia i potrzeba więcej czasu, by pacjent mógł powrócić do normalnej aktywności. – Za trzecim razem pacjent spędza w szpitalu nawet 3 miesiące. (…) Mózg nie potrafi się podnieść z tych kolejnych epizodów, tak mocno zostaje uszkodzony. Dopuszczanie do kolejnych rzutów choroby jest błędem w sztuce, trzeba to przerwać.

Profesor zwraca uwagę na potrzebę refundacji nowoczesnego leczenia schizofrenii, co jest korzystne zarówno dla pacjenta, jak i dla systemu. Iniekcja stosowana raz w miesiącu kosztuje bowiem tyle co 3-4 dni hospitalizacji.

Zdaniem specjalisty nie bez znaczenia jest też wsparcie społeczne dla chorych na schizofrenię. – Taki chory nie może wchodzić na rynek pracy bez wsparcia, powinna być mu oferowana praca chroniona, stymulowana. Takie działanie jest opłacalne dla społeczeństwa. Uaktywnienie 1 proc. chorych na schizofrenię to oszczędność rzędu 30 mln zł.

W Polsce na schizofrenię choruje ok. 400 tys. osób, z czego prawie połowa nie jest leczona.

(Źródło: rynekzdrowia.pl)