Pajączki na nogach


Pajączki na nogach często są traktowane tylko jako defekt kosmetyczny. Tymczasem jest to pierwszy objaw rozwijającej się niewydolności żylnej. Jakie są metody skutecznego leczenia tego schorzenia?

Żylaki to rozdęcia występujące na żyłach powierzchniowych nóg. Powstają w wyniku rozciągnięcia cienkich naczyń pod naporem krwi. Naczynia te nie kurczą się ponownie ze względu na stałe nadciśnienie krwi żylnej, wywołane trwałym uszkodzeniem zastawek żylnych. Dochodzi do niego na skutek wrodzonego zmniejszenia sprężystości tkanki łącznej w ścianach naczyń. Krew, zamiast w kierunku serca, płynie w dół do nóg i napiera na ścianki żył powierzchniowych, co powoduje ich trwałą deformację.

Łączna długość naczyń krwionośnych w jednym centymetrze sześciennym ciała dorosłego człowieka może dochodzić do dwóch kilometrów. Dzięki temu do każdej komórki organizmu docierają substancje odżywcze i tlen, a wszelkie związki toksyczne, wydzielane w procesie przemiany materii, są usuwane.

W wyniku zaburzeń naczynioruchowych dochodzi do trwałego rozszerzenia naczyń i pogrubienia ich ścian. Wzrasta przepuszczalność naczyń włosowatych i powstają obrzęki. Zwiększanie ilości płynu pozakomórkowego doprowadza do wtórnej niewydolności naczyń limfatycznych, zalegania płynu tkankowego i tworzenia się mikrocellulitu. Powoduje to uszkodzenie włókien elastynowych. Zmiany degeneracyjne nasila również ekspozycja na światło słoneczne.

Przyczyny powstawania żylaków
W patofizjologii przewlekłej choroby żylnej (PChŻ) główną rolę odgrywa refluks żylny. Powoduje on nadciśnienie żylne i uszkodzenie śródbłonka, który tworzy naturalną barierę między wnętrzem naczyń a otaczającymi tkankami oraz odpowiada za utrzymanie homeostazy ustrojowej poprzez regulację przemieszczania płynów i migracji leukocytów. Powstawaniu żylaków sprzyjają również: dziedzicznie uwarunkowana niewydolność zastawek, siedzący tryb życia, długotrwała praca w pozycji stojącej lub siedzącej oraz otyłość.

Żylaki częściej powstają u osób starszych, których układ krążenia jest mniej wydajny, a naczynia krwionośne mniej elastyczne. Na powstawanie ich i rozwój bardziej narażone są kobiety niż mężczyźni. Szacuje się, że zmiany w naczyniach żylnych występują w Polsce u prawie 90 proc. kobiet i ponad 50 proc. mężczyzn. Dysproporcja ta związana jest z różnymi czynnikami ryzyka. W czasie ciąży krew ma większe tendencje do krzepnięcia, co w połączeniu z jej zmniejszonym przepływem przez miednicę i osłabieniem elastyczności ścian naczyń sprzyja zakrzepicy i zmianom żylnym. Powikłania w układzie żylnym mogą też być następstwem terapii hormonalnych – antykoncepcji i hormonalnej terapii zastępczej.

Choroba żylna może doprowadzić do wystąpienia zakrzepicy, której przebycie związane jest z trwałym uszkodzeniem zastawek żylnych, utrwalonym nadciśnieniem żylnym i wynikającymi z tego powikłaniami.

Leczenie farmakologiczne
Najczęściej stosuje się cztery metody leczenia PChŻ: farmakoterapię, kompresoterapię, skleroterapię i zabiegi chirurgiczne. Dobre efekty dają również metody laserowe, kriochirurgiczne oraz te wykorzystujące fale radiowe.

Leczenie farmakologiczne polega na podawaniu leków flebotropowych zwiększających napięcie ściany żylnej. Przeciwdziałają skutkom zaburzeń mikrokrążenia i zastojowi limfatycznemu, które zawsze towarzyszą patologii żylnej. Oprócz zmniejszenia przepuszczalności mikronaczyń, ograniczają reakcje zapalne towarzyszące zastojom żylnym wywołującym obrzęki. Najczęściej stosowane są flawonoidy (diosmina i hesperydyna) oraz półsyntetyczne pochodne rutyny: trokserutyna, escyna, oligomer procjanidolowy, tribenozyd, polisiarczany polisacharydowe. Za konstrukcję i szczelność naczyń włosowatych odpowiada również witamina C.

Do naturalnych substancji wzmacniających ściany naczyń krwionośnych należą escyna i rutynoidy. Escyna występuje w nasionach kasztanowca. Hamuje aktywność enzymu hialuronidazy, który jest odpowiedzialny za rozkład kwasu hialuronowego, głównego spoiwa śródbłonka naczyń. Poza tym escyna działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i przeciwprzesiękowo. Rutyna i jej półsyntetyczne pochodne przeciwdziałają rozszerzaniu delikatnych naczyń włosowatych oraz działają antyagregacyjnie na płytki krwi i erytrocyty.

Diosmina i hesperydyna pozyskiwane są głównie z owoców cytrusowych. Ich działanie polega na hamowaniu enzymu hialuronidazy, co poprawia napięcie ścian naczyń żylnych. Mają także właściwości przeciwzapalne.

Inne formy terapii
Kompresoterapia polega na uciskaniu naczyń żylnych, a więc zmniejszaniu ich średnicy, co ułatwia powrót żylny i zapobiega dalszym deformacjom. W tym celu stosuje się różnego typu bandaże, opaski, pończochy, rajstopy i podkolanówki.

Skleroterapia to likwidacja żylaków poprzez śródnaczyniowe wstrzyknięcie chemicznych preparatów obkurczających. Wywołuje zarastanie rozszerzonych naczyń.

Leczenie chirurgiczne sprowadza się do usunięcia żylakowato zmienionego naczynia. Tą metodą likwidowane są żylaki żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej. Zabieg wykonuje się najczęściej przy znieczuleniu miejscowym. Podstawowy schemat chirurgicznego usuwania żylaków w Polsce pochodzi sprzed 115 lat. Jest to metoda Babcocka, nazywana też strippingiem, która polega na wykonaniu dużych cięć w różnych miejscach kończyny dolnej i usuwaniu niewydolnych pni żył. Tego typu zabieg ma swoje wady, chociażby fakt, że w przypadku 35 proc. po pięciu latach następuje nawrót choroby, bez względu na jakość operacji.

Leczenie laserowe jest bardziej skuteczne w przypadku niewydolności głównych pni żył powierzchniowych – żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej – oraz poszerzonych naczyń śródskórnych. Przewagą metody laserowej jest brak blizn i bardzo krótki okres rekonwalescencji. Praktycznie tuż po zabiegu, po założeniu opatrunku, pacjent może wrócić do domu. W tej metodzie nie usuwa się żył, ale zamyka się je od środka, wprowadzając doń światłowód.

Z kolei metody kriochirurgiczne są bardziej przydatne w leczeniu oddalonych od siebie żylaków, zarówno na udach, jak i goleniach, związanych z niewydolnością żył przeszywających.

Alternatywą dla laserowych operacji jest metoda VNUS. To zabieg wewnątrznaczyniowy, który zamyka zmienione naczynia żylne dzięki wykorzystaniu fal radiowych. Poprzez dwu-trzymilimetrowy otwór w skórze lekarz wprowadza do naczynia mały cewnik zasilany prądem częstotliwości radiowej, który na pracującej końcówce generuje temperaturę 120 stopni Celsjusza. Dzięki temu żyła ulega szczelnemu zamknięciu. Po zabiegu krew zostaje skierowana do innych, zdrowych naczyń i może dalej swobodnie krążyć. Metoda ta charakteryzuje się bardzo dużą skutecznością przy wyjątkowo krótkim okresie rekonwalescencji. – W metodzie VNUS ból, blizny i ingerencja chirurga ograniczone są do minimum. Daje to pacjentowi gwarancję natychmiastowego powrotu do normalnego funkcjonowania już kilka godzin po zabiegu – mówi chirurg-flebolog dr Jacek Olejniczak z poznańskiego szpitala Med Polonia.

Profesor Zbigniew Rybak, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Flebologicznego na podstawie dostępnego piśmiennictwa publikowanego w literaturze fachowej ocenia, że najlepsze efekty w leczeniu żylaków dają obecnie terapia laserowa oraz falami radiowymi o wysokiej częstotliwości.

Profilaktyka
Znacznie prościej jest zapobiegać powstawaniu żylaków niż je leczyć. Pacjenci z problemami naczyniowymi powinni unikać przede wszystkim intensywnego przegrzewania organizmu. Niewskazane są więc w ich przypadku gorące kąpiele, wizyty w saunie czy na basenach z chlorowaną wodą, przebywanie w miejscach nasłonecznionych czy w solarium. Nie powinni także depilować nóg gorącym woskiem, zakładać nogi na nogę, długo pozostawać w pozycji stojącej, a także nosić butów na wysokich obcasach i z wąskimi noskami.

Zaleca się, by osoby pracujące na stojąco znalazły czas na kilkuminutowy spacer, a te pracujące na siedząco – na poruszanie stopami czy kilka przysiadów. Przy każdej nadarzającej się okazji dobrze jest położyć nogi powyżej poziomu, na którym się siedzi lub leży. Trzeba także zapobiegać nadwadze, która zwiększa zastój krwi w żyłach. Stopniowaną kompresoterapię (rajstopy, pończochy, podkolanówki) warto stosować profilaktycznie, szczególnie podczas ciąży i w przypadku genetycznych predyspozycji do wystąpienia PChŻ. Nie zaszkodzi również polecić pacjentom przyjmowanie doustnych preparatów uszczelniających naczynia krwionośne, np. z wyciągami z aronii, kasztanowca, arniki, miłorzębu japońskiego, z rutyną oraz witaminami C, B2, B6 i PP, a w razie nasilenia reakcji zapalnej – leki przeciwhistaminowe. Zadowalające rezultaty przynosi również picie naparów z bratka, szałwii i czarnego bzu.


Przewlekła choroba żylna

Przyczyny:

  • predyspozycje genetyczne
  • częste i długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej lub siedzącej
  • nadwaga, płaskostopie, wady postawy
  • zachwianie równowagi hormonalnej (podczas ciąży, w okresie pomenopauzalnym)
  • urazy ciała, włókniaki naczyń
  • nadmierny wysiłek fizyczny

Objawy kliniczne:

  • uczucie ciężkości nóg
  • wieczorne obrzęki i bóle nóg
  • kurcze łydek
  • świąd skóry kończyn dolnych
  • teleangiektazje na skórze nóg
  • widoczne żylaki
4.6/5 - (250 votes)

Nikt nie pyta Cię o zdanie, weź udział w Teście Zaufania!

To 5 najczęściej kupowanych leków na grypę i przeziębienie. Pokazujemy je w kolejności alfabetycznej.

ASPIRIN C/BAYER | FERVEX | GRIPEX | IBUPROM | THERAFLU

Do którego z nich masz zaufanie? Prosimy, oceń wszystkie.
Dziękujemy za Twoją opinię.

Leave a Comment

POLECANE DLA CIEBIE

START TYPING AND PRESS ENTER TO SEARCH