Jabłko miłości – pomidor

To chyba jednak nie przez przypadek, ale także z powodu swoich walorów smakowych, pomidory zawojowały niemal cały świat.

Pomidory pochodzą z Ameryki Południowej i Środkowej. Uprawiali je już Inkowie i Aztecy 700 lat p.n.e. Za sprawą Konkwistadorów, którzy w XVI w. dopłynęli do Meksyku, pomidory dotarły do Hiszpanii, Portugalii, Włoch. Póśniej, dzięki królowej Bonie, także do Polski.

Odkryte przez Krzysztofa Kolumba, podbiły podniebienia Europejczyków i zrewolucjonizowały ich kuchnię. Te, uprawiane przez Indian prekolumbijskich, w niczym nie przypominały dzisiejszych. Były drobniutkie, wyglądały mało apetycznie. Służyły głównie jako składnik sosów, doprawianych ostrą czerwoną papryczką.

Francuzi do dziś nazywają je „jabłkami miłości”, Niemcy – „rajskimi jabłkami”, Włosi – „złotymi jabłkami”.

Początkowo uważano, że są trujące i uprawiano je wyłącznie jako rośliny ozdobne. To mylne przeświadczenie na temat pomidorów królowało w powszechnej opinii przez 300 lat. Dopiero w XIX w., najpierw w Stanach Zjednoczonych, a później w Europie, zaczęto je uprawiać na większą skalę, już jako roślinę jadalną. W ostatnich trzydziestu latach, wyhodowano wiele wartościowych odmian, odpornych na przeróżne choroby.

Dziś, w ciepłych krajach, pomidory owocują wiele lat. W Polsce, w klimacie umiarkowanym, uprawiane są jako roślina jednoroczna.

Owoce pomidora zakupionego w sklepie, niestety nigdy nie będą smakować tak, jak te wyhodowane przez nas samych. Należą one jednak do roślin, których uprawa pochłania wiele czasu i pracy. W czasie dojrzewania, potrzebują przede wszystkim wysokiej temperatury i dużej ilości światła słonecznego. Przy uprawie bardzo ważna jest też ziemia – lubią one glebę bogatą w próchnicę.

Dietetycy zalecają wprowadzenie pomidorów do diety przy: otyłości, cukrzycy, chorobach nerek i serca. Regulują one trawienie, działają antytoksycznie, lekko moczopędnie i przeczyszczająco.

Zawierają lykopen – aktywny antyutleniacz. Jest to bardzo trwały związek, który nie ulega rozkładowi podczas gotowania i konserwowania. Występuje w nich również kwas chlorogenowy i p-kumarynowy. Substancje te opóśniają procesy starzenia i zmniejszają ryzyko powstawania nowotworów.

Ponadto zawierają one m. in.: białko, węglowodany, błonnik, potas, fosfor, wapń, magnez, sód, żelazo, mangan, miedź, fluor, jod, karoten, cynk, wit.: A, B, B2, B3, B6, C i E; kwasy: pantotenowy, nikotynowy, foliowy, jabłkowy, cytrynowy, szczawiowy oraz biotynę.

Są niskokaloryczne – 100 g pomidorów dostarcza 15-20 kalorii.
*
oprac. ks*

pomidory po prowansalsku
dla 3 osób

Składniki:

• 4 duże, dojrzałe pomidory
• oliwa z oliwek
• 2 ząbki czosnku
• natka pietruszki
• 4 łyżki bułki tartej
• sól, pieprz.

Przygotowanie:

1. Przetnij pomidory na dwie części, zawsze ruchem od czubka do spodu.
2. Usuń nasiona i posyp wydrążone środki solą. Połóż miąższem na talerz.
3. Na patelni rozgrzej oliwę. Włóż połówki pomidorów miąższem na patelnię, uprzednio otrząsając je z soku. Gdy się podsmażą, obróć je na wierzch i podsmaż od wierzchu.
4. Przełóż pomidory do żaroodpornego naczynia. Dodaj przyprawy do smaku. Trzymaj w ciepłym miejscu.
5. Na oliwę, w której smażyły się pomidory, wrzuć: pokrojony czosnek, posiekaną natkę pietruszki i bułkę tartą. Podsmaż całość. Polej pomidory. Tak przygotowane – włóż na kilka minut do rozgrzanego do 150°C piekarnika.

sałatka grecka
dla 3 osób

Składniki:

• 4 duże dojrzałe pomidory
• 2 cebule
• pół opakowania sera Feta
• koniecznie oliwa z oliwek
• suszone oregano
• ocet winny
• sól, pieprz.

Przygotowanie:

1. Pokrój pomidory, cebulę i ser Feta w dużą kostkę.
2. Delikatnie wymieszaj wszystkie składniki w salaterce.
3. Dodaj oliwę z octem winnym oraz przyprawy do smaku. Sałatka najlepiej smakuje ze świeżą bułką i czerwonym, wytrawnym winem.