Czego nie widać

Około połowy dzieci w wieku szkolnym ma problemy ze wzrokiem. Trudności z nauką i problemy wychowawcze są często spowodowane przez wady wzroku – dzieci, którym czytanie sprawia duży wysiłek, bywają uważane za krnąbrne i leniwe. Wiele dzieci ma problemy ze wzrokiem, jednak nie zdaje sobie z tego sprawy – po prostu nie wiedzą, co to znaczy widzieć prawidłowo. Tym większa jest rola rodziców – jeśli dziecko ma bóle głowy lub oczu, złe samopoczucie, jest apatyczne, niechętnie czyta, mruży oczy – trzeba iść z nim do okulisty. Okresowe badanie powinno się także przeprowadzać raz w roku.

Oczy dziecka mają dużą zdolność kompensacji i nawet znaczna wada może nie sprawiać wyraźnych kłopotów, jednak nie pozostaje to bez konsekwencji dla zdrowia.

Dopiero systematyczne badanie po podaniu odpowiednich leków, przeprowadzone przez specjalistę, pozwala wykryć i dokładnie określić wadę wzroku. Wczesne wykrycie wad pozwala zapobiec poważnym kłopotom ze wzrokiem w późniejszym wieku.

Wady wzroku mają zarówno podłoże genetyczne (dzieci krótkowzrocznych rodziców sa krótkowzroczne sześć razy częściej), jak i środowiskowe – zamiast ruszać się na świeżym powietrzu dzieci coraz częściej siedzą przed komputerem czy telewizorem.

Według przeprowadzonch w Warszawie badań najczęstszą wadą jest dalekowzroczność (80 procent wad).

Szczególnie rzadka (ok. 1 proc. wad) i trudna do wykrycia, a zarazem niebezpieczna jest różnowzroczność – u niektórych dzieci jedno oko jest gorzej rozwinięte, a mózg odbiera obrazy tylko z “lepszego” oka.

Dziecku wydaje się, że dobrze widzi obojgiem oczu, jednak słabsze oko pozostaje niepełnowartościowe, co może prowadzić do poważnych następstw w późniejszym wieku. Zaniedbana wada wzroku ogranicza sprawność i uniemożliwia np. wykonywanie zawodu pilota czy kierowcy.