Bezpieczne kuracje – menopauza

Menopauza to naturalny okres w życiu każdej kobiety. Towarzyszącym mu nieprzyjemnym objawom można zapobiegać, a jeżeli już wystąpiły – łagodzić w znacznym stopniu.

Nie trzeba od razu sięgać po silne preparaty lecznicze – można zastosować wypróbowane i sprawdzone produkty naturalne.

Menopauzy nie da się uniknąć!
Menopauza to termin określający samoistny zanik miesiączkowania. Przekwitanie, inaczej nazywane klimakterium, to okres kilku lat przed i po menopauzie, obejmujący wszystkie zmiany w fizjologii cyklu miesięcznego, samopoczuciu i organizmie kobiety wówczas zachodzących.

To fizjologiczna, całkowicie normalna kolej rzeczy w życiu każdej kobiety. Jest spowodowana zmniejszaniem się ilości pęcherzyków jajowych i jednoczesną zmianą stężenia we krwi hormonów przez nie produkowanych. Dotyczy to głównie estrogenów i progesteronu, których braki są przyczyną wielu nieprzyjemnych objawów towarzyszących menopauzie.

Kobiety w okresie przekwitania (czyli w wieku 45-55 lat) uskarżają się na wzmożoną nerwowość, która czasami przechodzi w nastroje depresyjne, uderzenia gorąca, łączące się często z nocnymi potami, czyli tzw. warami, osłabienie koncentracji, bezsenność, kołatanie serca, czy w końcu ogólne złe samopoczucie. Zmniejszenie ilości hormonów we krwi wpływa negatywnie na układ kostny kobiety – jest bardziej narażona na wystąpienie osteoporozy, niż wówczas, gdy pozostawała „pod opieką” hormonów. Obciążony jest również układ krwionośny – wzrasta ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej.

Medycyna naturalna zna bardzo wiele sposobów łagodzenia nieprzyjemnych objawów towarzyszących okresowi przekwitania. Nasze babki, aby zmniejszyć nerwowość stosowały sok ze świeżo startego buraka zmieszany pół na pół z miodem. Zalecano, aby pić dwa razy dziennie po 1/3 szklanki tego napoju. Inną metodą na uspokojenie okazuje się być nalewka z rozmarynu. Napój przygotowuje się, zalewając 20g liści rozmarynu, 100 ml spirytusu i odstawiając w zacienione miejsce na 3 dni. Należy zażywać 25 kropli wywaru, 3 razy dziennie, najlepiej około pół godziny przed jedzeniem.

Przy uderzeniach gorąca proponuje się zażywanie 3 razy dziennie po 2 łyżki soku ze świeżych liści szałwii lekarskiej.

Dla kobiet, które zaobserwowały u siebie objawy nerwicy, pomocna może okazać się kąpiel w wodzie z piołunem. Zmielone, suche korzenie piołunu zwyczajnego należy zalać zimną wodą, odstawić na 2 godziny, następnie gotować przez 10 minut, przecedzić i wlać do wanny z wodą o temperaturze 36-37 stopni Celcjusza. Ze względu na właściwości uspakajające, kąpiel należy stosować na noc.

Obecnie, obok sprawdzonych metod medycyny naturalnej stosuje się również tzw. fitohormony, czyli hormony roślinne. W łagodzeniu objawów towarzyszących menopauzie największe znaczenie mają tzw. fitoestrogeny.

Co to są fitoestrogeny?
Zalicza się je do naturalnie występujących związków roślinnych (steroli), mających działanie podobne do estrogenów, czyli żeńskich hormonów płciowych. Nie są identyczne z hormonami człowieka, ale uważa się je za „nibyestrogeny”, czyli mówiąc w uproszczeniu, estrogeny roślinne naśladujące naturalne, żeńskie hormony.

Fitoestrogeny znakomicie łagodzą przykre objawy towarzyszące przekwitaniu. Zanim jednak sięgniemy po tabletki zawierające te substancje, możemy sami, odpowiednią dietą, pomóc sobie w tym trudnym dla kobiet okresie.
Fitoestrogeny można podzielić na trzy podstawowe grupy: izoflawony, lignany i kumestany.

Izoflawony, wykazują działanie estrogenne i występują w roślinach strączkowych, głównie w soi oraz fasoli. Inne produkty zawierające izoflawony to: soczewica, ryż, otręby, owies, chmiel, tofu, mleko sojowe i inne.

Lignany stanowią składnik ścian komórkowych i są uwalniane w wyniku działania bakterii jelitowych na ziarna zbóż. Dostarczymy ich organizmowi spożywając oleje z nasion, a zwłaszcza olej lniany. Lignanów dostarczymy organizmowi jedząc: wiśnie, gruszki, jabłka, owoce pestkowe, siemię lniane, nasiona słonecznika, marchew, koper włoski, cebulę, czosnek.

Kumestany, choć bardzo bogate w fitoestrogeny, nie stanowią ich źródła w diecie człowieka.
Od pewnego czasu dużym zainteresowaniem kobiet cieszą się preparaty korzenia Cimicifuga racemosa. To roślina, pochodząca ze wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie już przez rdzennych Amerykanów używana była do łagodzenia złego samopoczucia, bólów menstruacyjnych i braku miesiączki. Leczenie cimicifugozydami uważane jest za bezpieczne i efektywne w przypadku łagodzenia dolegliwości związanych z menopauzą, takich jak uderzenia gorąca, obfite poty, zaburzenia snu i koncentracji. Co więcej, te naturalne preparaty nie tylko łagodzą objawy klimakterium, ale również wykazują korzystne działanie na stan pochwy i metabolizm kości, co jest szczególnie istotne przy tak powszechnym u kobiet w wieku menopauzalnym zagrożeniu osteoporozą.

Oprócz wspomnianych wyżej hormonów roślinnych, oraz terapii medycyny naturalnej, w złagodzeniu przykrych dolegliwości może pomóc coraz popularniejsza na świecie, aromoterapia, czyli terapia zapachowa. W okresie przekwitania polecany jest olejek z kwiatu pomarańczy, cyprysa oraz z pietruszki. Na konkretne dolegliwości można zastosować olejki o innych zapachach np. bazylię możemy stosować w zmęczeniu fizycznym i umysłowym, gałkę muszkatołową w bezsenności, a olejek lawendowy w bólach głowy. Prawie wszystkich olejków eterycznych, można używać zarówno do inhalacji, do masaży oraz kąpieli. Jednak warto zawsze zorientować się, czy dany zapach może służyć wszystkim trzem celom.

Równie ważna jak odpowiednia dieta oraz naturalne kuracje wspomagające, jest aktywność fizyczna. Kobieta wkraczająca w okres przekwitania powinna dbać o odpowiednią ilość ruchu na świeżym powietrzu – świetne efekty w leczeniu problemów z zasypianiem daje wieczorny spacer. Pomocne może okazać się ćwiczenie jogi, bądź tai-chi.

#czy wiesz że…

Termin „menopauza“ – dosłownie – oznacza ostatnie krwawienie miesięczne. Jest to przełomowy moment trwającego kilka lat procesu menopauzy (klimakterium), okresu przejściowego w życiu kobiety między wiekiem prokreacyjnym a starością, zazwyczaj między 45. a 55. rokiem życia. Proces ten polega na stopniowym wygasaniu funkcji hormonalnej jajników wskutek zaniku układu oddziaływania hormonalnego: podwzgórze – przysadka – jajniki, sterowanego przez centralny układ nerwowy. Okres menopauzy nie jest zjawiskiem gwałtownym i nagłym. Można go podzielić na kilka podokresów: premenopauzę, kiedy nie ma jeszcze wyraźnych zaburzeń hormonalnych, ale już występuje podwyższony poziom gonadotropin przysadkowych; perimenopauzę, kiedy spada liczba pęcherzyków Graafa w jajnikach, a cykle są już często bezowulacyjne, menopauzę właściwą, czyli ustanie krwawienia miesięcznego oraz okres pomenopauzalny, kiedy krwawienie już nie występuje.