Lekarze, którzy chcą mieć lepszy kontakt z pacjentem, często mówią o swojej rodzinie, problemach zdrowotnych czy poglądach politycznych. To błąd – wynika z badań, których wyniki opublikowano na łamach “Archives of Internal Medicine”.
Z pozoru otwartość wydaje się dobrym sposobem nawiązania osobistej więzi i pobudzenia pacjenta do własnych zwierzeń. Tak też myśleli lekarze i psychologowie z University of Rochester School of Medicine and Dentistry, zanim przeanalizowali nakręcone ukrytą kamerą pierwsze wizyty pacjentów u doświadczonych lekarzy podstawowej opieki medycznej.
Okazało się, że szczere wyznania lekarzy, jakie pojawiały się przy co trzeciej wizycie pacjenta, nie przyniosły widocznych korzyści, a nawet mogły utrudniać przepływ ważnych informacji od pacjenta do lekarza. Często wyznania nie były związane z rozmową i kierowały uwagę raczej na lekarza, co ograniczało i tak zbyt krótki czas, przypadający na każdego pacjenta.
Jak konkludują autorzy, wszelkie osobiste wyznania powinny być krótkie i ściśle związane z problemami pacjenta. Zamiast kierować uwagę na własne problemy, lepiej starać się o empatię i dodawać otuchy. O kłopotach i zmartwieniach lepiej opowiedzieć kolegom – lekarzom.