Łuszczyca i trądzik – pielęgnacja skóry z problemami

Łuszczyca i trądzik to choroby skóry, które powodują dyskomfort w życiu codziennym.

Łuszczyca dotyczy około 1-3 proc. populacji. Pierwszy wysiew łuszczycy może wystąpić w każdym wieku, jednak są dwa szczyty pojawienia się pierwszych objawów: przed 20.-30. rokiem życia oraz między 50. i 60. rokiem życia. 83 proc. chorych ma suchą skórę. Zmiany w postaci żywoczerwonych blaszek, pokrytych srebrzystymi łuskami występują zazwyczaj symetrycznie, są dobrzeodgraniczone, pojawiają się zarówno w okolicach łokci, kolan, skóry głowy, na twarzy. Zmiany czasem obejmują znaczną powierzchnię ciała, mogą być przyczyną stygmatyzacji chorego.

U znacznego odsetka występuje świąd, zwłaszcza w okresie remisji.

Choroba związana jest z zaburzeniami systemu immunologicznego i jest uwarunkowana genetycznie. Leczenie zmierza do uzyskania równowagi oraz kontroli nad łuszczycą, ale wszelkiego rodzaju sytuacje środowiskowe: stres, niewłaściwe stosowanie środków chemicznych, czynniki fizyczne, infekcje mogą powodować zaostrzenie zmian skórnych. Łuszczycę leczy się lekami ogólnymi i stosowanymi miejscowo, a także zbiegami, m.in. fototerapią. Odpowiedni tryb życia, dieta i pielęgnacja skóry również wpływają na złagodzenie objawów. Istotne jest odpowiednie złuszczanie, zmiękczanie i nawilżanie skóry.

Trądzik pospolity pojawia się u 40 proc. populacji w 13.-15. roku życia. Przyczyną jest m.in. duża aktywność gruczołów łojowych, gospodarka hormonalna, hiperandrogenizm, wzrost progesteronu, wzmożona keratynizacja ujść mieszków włosowych.

Trądzik pospolity umiejscowiony jest zazwyczaj w okolicach łojotokowych (strefa T, plecy między łopatkami, dekolt, okolica przedmostkowa, ramiona). Zmiany trądzikowe – w zależności od stopnia nasilenia – uważane są za dokuczliwe lub bardzo poważne. Trądzik pospolity charakteryzują takie zmiany jak: zaskórniki, zwane comedo (mogą być otwarte lub zamknięte) oraz zmiany zapalne, takie jak: krosty, grudki, guzy i cysty.

Trądzik leczy się przede wszystkim farmakologicznie: doustnie i miejscowo albo tylko miejscowo. W terapii wykorzystuje się: nadtlenek benzoilu, kwas witaminy A, izotretinoinę, kwas azelainowy, kwas salicylowy, kwasy owocowe, a także antyandrogeny miejscowe i doustne. Lekarze podkreślają dużą rolę leczenia pomiędzy nawrotami choroby. Polecane są wtedy leki do stosowania miejscowego, m.in. kwas azelainowy, który wykazuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Zapobiega on powstawaniu zaskórników poprzez wpływ na proces końcowej keratynizacji mieszków włosowych.