Ekonomiczne aspekty odpowiedzialnego samoleczenia

Nagroda Zaufania „Złoty Otis 2003”, poza niewątpliwym walorem konsumenckim,kieruje również uwagę na zjawisko odpowiedzialnego samoleczenia.

W ciągu ostatnich kilkunastu lat obserwujemy rosnącą tendencję do podejmowania decyzji o wyborze terapii lekami dostępnymi bez recepty w przypadkach lżejszych chorób i dolegliwości. W niektórych krajach Europy i świata samoleczenie jest bardzo rozwinięte, w Polsce nadal jest postrzegane jako moda, spowodowana zwiększoną dostępnością leków i ich reklamą. Światowa Organizacja Zdrowia dostrzegła możliwości samoleczenia już prawie 30 lat temu, podkreślając prawo pacjentów do uczestniczenia w planowaniu i realizowaniu zasad opieki zdrowotnej.

Dziewięć lat temu WHO rozszerzyła swoje podejście, stwierdzając, że w przypadku chorób przewlekłych lub nawracających samoleczenie jest również możliwe, ale po wstępnym rozpoznaniu choroby lub przepisaniu przez lekarza pierwszej dawki leku. Lekarz pełni w takim przypadku funkcję doradcy, a pacjent zgłasza się co pewien czas do kontroli.

Szeroko zakrojone badania przeprowadzone w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy w siedmiu krajach UE (Austrii, Francji, Niemczech, we Włoszech, Portugalii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii) pozwoliły na oszacowanie, że co najmniej 5% recept związane jest z dolegliwościami i chorobami, które z powodzeniem można było leczyć lekami bez recepty. Gdyby zastosowano w tych przypadkach samoleczenie, to zaoszczędzono by 11,5 miliarda euro rocznie. We wszystkich krajach członkowskich Unii potencjalne oszczędności wyniosłyby zatem 16,4 miliarda euro. To suma godna uwagi – nawet gdyby wykorzystać ją tylko częściowo.

#Postawy Polaków wobec samoleczenia
(Instytut Pentor, 2002)

W przypadku większości „popularnych” schorzeń Polacy chętnie sięgają po leki dostępne bez recepty. Bóle głowy w ciągu ostatnich sześciu miesięcy odczuwało 80% Polaków i niemal wszyscy z nich deklarują, że w tej sytuacji sięgają po lek przeciwbólowy dostępny bez recepty. Nie wyklucza to, oczywiście, „domowych sposobów” (tak popularnych np. w przeziębieniu), ale pokazuje, że w zdecydowanej większości akceptujemy leki OTC.