Edukacja w cukrzycy

Aż 99% pielęgniarek jest przekonanych o tym, że edukacja diabetologiczna ma realny wpływ na wyniki zdrowotne i jakość życia osób chorujących na cukrzycę. Jednocześnie okazuje się, że 91% pielęgniarek twierdzi, że edukacja pacjentów nie należy do ich podstawowych obowiązków i stanowi jedynie zajęcie dodatkowe, wykonywane w wolnych chwilach, między szeregiem innych obowiązków.
Cukrzyca to grupa przewlekłych chorób metabolicznych wynikających z upośledzenia sekrecji insuliny i/lub obniżenia wrażliwości tkanek na jej działanie, co manifestuje się podwyższeniem stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia). Przewlekły stan hiperglikemii w przebiegu cukrzycy prowadzi do zaburzenia czynności narządów lub ich uszkodzenia, zwłaszcza nerek, oczu, serca i naczyń krwionośnych.

Wg szacunków Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej, na świecie żyje 387 mln osób dorosłych z cukrzycą. Liczba osób chorych na cukrzycę w Polsce to, zdaniem ekspertów, około 2,7-3 mln. Świadomych choroby jest znacznie mniej – tylko 2,15 mln osób. Życie nieświadomych cukrzyków jest zagrożone.

Co piąty Polak nigdy nie wykonał badania stężenia cukru we krwi, a co trzeci uważa, że cukrzycy nie można zapobiec. Edukacja prowadzona przez pielęgniarki wydaje się być więc podstawą nie tylko w zakresie profilaktyki, ale również na każdym etapie rozwoju choroby. Dokonujące się w ostatnich latach przekształcenie tradycyjnego, pasywnego modelu choroby w model aktywnego uczestnictwa w terapii (samokontroli) sprawiło, że edukacja stała się czynnikiem terapeutycznym równie ważnym jak farmakoterapia. Świadomy pacjent, który rozumie swoją rolę w procesie leczenia, staje się aktywnym uczestnikiem zmagań z chorobą. Profesor Krzysztof Strojek podkreśla: – Nowoczesne leczenie cukrzycy zmienia relację lekarz-pacjent z układu paternalistycznego, w którym lekarz sztywno zaleca dawkowanie przepisanych leków, na relację partnerską. W tej drugiej lekarz staje się doradcą, partnerem chorego, z którym omawia problemy pojawiające się w czasie leczenia i doradza, jak je rozwiązywać. Do takiego modelu prowadzenia terapii niezbędna jest właśnie edukacja, rozumiana jako integralna składowa leczenia cukrzycy.
Kompleksowa terapia cukrzycy, obejmująca modyfikację stylu życia oraz farmakoterapię, wymaga z jednej strony współpracy wielu specjalistów – między innymi diabetologa, dietetyka, pielęgniarki diabetologicznej, fizjoterapeuty, psychologa, pedagoga/edukatora, a z drugiej – samodyscypliny pacjenta. Skutecznej samokontroli, czyli radzenia sobie z chorobą i jej akceptacji, pacjent musi się nauczyć. Nie jest to łatwe.

Warto podkreślić, że pacjent, szczególnie ten nowo zdiagnozowany, potrzebuje opieki i odpowiedniego przygotowania do kompleksowej terapii cukrzycy. Jest mu potrzebna edukacja terapeutyczna. Nauczycielem pacjenta będzie przede wszystkim pielęgniarka lub położna – edukatorka ds. diabetologii.

O istotnej roli edukatorów ds. diabetologii jest przekonany prof. dr hab. n. med. Grzegorz Dzida: W ciągu ostatnich kilku lat w Polsce uprawnienia edukatora diabetologicznego i specjalizację z pielęgniarstwa diabetologicznego uzyskało wiele osób. Jest więc najwyższy czas, aby docenić ich rolę, również poprzez dowartościowanie porady edukacyjnej, która jest czasochłonna i musi być powtarzana systematycznie. Wynikają z niej same korzyści przede wszystkim dla pacjenta, ale również dla systemu opieki zdrowotnej, gdyż odciążenie lekarzy specjalistów poprawia dostęp do diabetologa.

4.5/5 - (259 votes)

Nikt nie pyta Cię o zdanie, weź udział w Teście Zaufania!

To 5 najczęściej kupowanych leków na grypę i przeziębienie. Pokazujemy je w kolejności alfabetycznej.

ASPIRIN C/BAYER | FERVEX | GRIPEX | IBUPROM | THERAFLU

Do którego z nich masz zaufanie? Prosimy, oceń wszystkie.
Dziękujemy za Twoją opinię.

POLECANE DLA CIEBIE

START TYPING AND PRESS ENTER TO SEARCH