Nietrzymanie moczu

Nietrzymanie moczu


Problem może pojawić się w każdym wieku, choć częściej występuje u osób starszych, przede wszystkim u kobiet. Nietrzymanie moczu samo w sobie nie jest chorobą, ale uciążliwym objawem innych dolegliwości.

Nietrzymanie moczu objawia się mimowolnym częściowym lub całkowitym opróżnianiem pęcherza moczowego, wprawiając pacjentów w zakłopotanie i bardzo często powodując uczucie wstydu, który powstrzymuje ich od zwrócenia się o pomoc do specjalisty. Tymczasem przyczyny wywołujące nietrzymanie moczu mogą być skutecznie leczone. Odpowiednia terapia pozwala na złagodzenie objawów lub całkowite ich ustąpienie.

Rodzaje nietrzymania moczu
Istnieje wiele typów nietrzymania moczu. Najczęstszym z nich jest wysiłkowe nietrzymanie moczu, charakterystyczne przede wszystkim dla kobiet. Dolegliwość objawia się bezwiednym wypływem moczu, wywołanym kaszlem, kichnięciem lub śmiechem, a także zmianą pozycji ciała czy wysiłkiem fizycznym, w tym dźwiganiem ciężkich przedmiotów. Przyczyną tego typu nietrzymania moczu jest na ogół osłabienie mięśni dna macicy oraz mięśnia zwieracza cewki moczowej. Obniżenie napięcia tej grupy mięśni może być spowodowane porodem lub związane ze zmianami hormonalnymi, np. charakterystycznymi dla okresu okołomenopauzalnego.
Drugim rodzajem jest nietrzymanie moczu z powodu naglącego parcia. Dotyka ono zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Dolegliwość objawia się uczuciem parcia na pęcherz i skurczem pęcherza. Pacjent odczuwa potrzebę natychmiastowego opróżnienia pęcherza, niestety na ogół nie udaje mu się zdążyć do toalety i po chwili dochodzi do wypływu moczu. Najczęściej przyczyną tego rodzaju nietrzymania moczu jest nadpobudliwość pęcherza, choć może być ono spowodowane również zapaleniem pęcherza, chorobami prostaty lub innymi schorzeniami.

Leczenie
Terapia nietrzymania moczu jest zależna od rodzaju i nasilenia dolegliwości oraz jej przyczyn. Podstawą leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet jest ćwiczenie mięśni dna macicy, czyli tzw. mięśni Kegla. Ponadto stosuje się elektrostymulacje za pomocą stymulatorów dopochwowych. Leczenie farmakologiczne w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu ma ograniczone zastosowanie i sprowadza się przede wszystkim do agonistów α-1- receptorów (obarczonych niekorzystnymi działaniami ubocznymi, takimi jak zaburzenia snu, bóle głowy oraz podwyższenie ciśnienia tętniczego), a w przypadku pacjentek po menopauzie – do estrogenowej terapii zastępczej. Jeśli postępowanie zachowawcze nie daje rezultatu, konieczne jest leczenie chirurgiczne.
Leczenie farmakologiczne jest postępowaniem z wyboru w nietrzymaniu moczu z powodu naglącego parcia. Stosuje się przede wszystkim leki antycholinergiczne, hamujące czynność skurczową mięśnia wypieracza (oksybutynina oraz bardziej selektywna względem pęcherza moczowego tolterodyna).

Ze względu na zwiększone ryzyko podrażnień spowodowanych kontaktem skóry z moczem, pomocne są produkty higieniczne (wkładki, wkłady, pieluchomajtki), które chłoną mocz, a dodatkowo neutralizują jego zapach.

Zapobieganie
W zapobieganiu wystąpieniu nietrzymania moczu podstawowe znaczenie ma utrzymanie prawidłowej masy ciała, a także ograniczanie czynników ryzyka, takich jak palenie papierosów, picie alkoholu i napojów zawierających kofeinę. W przypadku kobiet istotne znaczenie ma również regularne wzmacnianie mięśni dna miednicy, szczególnie po porodzie.
Jeśli pacjent zaobserwuje u siebie objawy sugerujące, że może cierpieć na nietrzymanie moczu (nawet jeśli popuszcza tylko kilka kropli moczu), powinien skonsultować się ze swoim lekarzem pierwszego kontaktu, który w razie potrzeby może wystawić skierowanie do urologa. Kobiety mogą skonsultować się bezpośrednio ze swoim lekarzem ginekologiem.


Ćwiczenia mięśni Kegla

Ćwiczenie 1
Mięśnie dna macicy to te mięśnie, które pozwalają na zatrzymanie strumienia moczu. Należy maksymalnie napiąć mięśnie dna macicy i przytrzymać w napięciu przez 5 sekund. Rozluźnić. Wykonać 5 serii. Następnie wykonać 5 szybkich serii ćwiczenia, na przemian przytrzymując napięte mięśnie przez około 2 sekundy i rozluźniając je. Ćwiczenie należy wykonywać z nieco rozsuniętymi kolanami, w dowolnej pozycji, co najmniej 3 razy dziennie.

Ćwiczenie 2
Pozycja na plecach: kolana zgięte, nogi złączone, ręce rozłożone na boki. Należy unieść miednicę, zaciskając mięśnie dna macicy i mięśnie brzucha. Kręgosłup powinien cały czas przylegać do podłogi. Wytrzymać 5 sekund. Rozluźnić mięśnie i opuścić miednicę. Powtórzyć ćwiczenie 5 razy.

Ćwiczenie 3
Pozycja na boku. Należy podeprzeć się na przedramieniu z nogami nieco zgiętymi w kolanach. Wciągnąć brzuch, zaciskając mięśnie dna macicy. Wytrzymać 5-10 sekund, po czym rozluźnić. Wykonać 4 serie na każdym boku.

4.9/5 - (332 votes)

Nikt nie pyta Cię o zdanie, weź udział w Teście Zaufania!

To 5 najczęściej kupowanych leków na grypę i przeziębienie. Pokazujemy je w kolejności alfabetycznej.

ASPIRIN C/BAYER | FERVEX | GRIPEX | IBUPROM | THERAFLU

Do którego z nich masz zaufanie? Prosimy, oceń wszystkie.
Dziękujemy za Twoją opinię.

Leave a Comment

POLECANE DLA CIEBIE

START TYPING AND PRESS ENTER TO SEARCH