Co nowego w kardiologii interwencyjnej?

Mimo że liczba zgonów z powodu chorób układu krążenia systematycznie w Polsce maleje, wciąż jest jedną z najwyższych w Europie. Co roku w Polsce umiera ponad 380 tys. osób. W Polsce jest bardzo dobrze rozwinięta kardiologia interwencyjna: istnieje ponad 130 ośrodków kardiologii interwencyjnej, 80 proc. z nich jest czynnych 24 godziny na dobę. Dzięki rozwojowi kardiologii interwencyjnej umieralność z powodu chorób układu krążenia obniżyła się o 30 proc. Problemem jest jednak to, sukcesy kardiologii interwencyjnej są w dużej mierze później marnowane poprzez brak dobrej opieki kardiologicznej nad pacjentami po zawale. W ciągu pierwszego roku od wystąpienia incydentu sercowo-naczyniowego umiera ok. 15 proc. chorych, a po czterech latach nie żyje już 33 proc.

4 czerwca odbyła się debata na temat „Nowości w kardiologii interwencyjnej – szanse pacjentów”. Wzięli w niej udział znani specjaliści: prof. Janina Stępińska, prezes Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, kierownik Kliniki Intensywnej Terapii Kardiologicznej, Instytut Kardiologii w Warszawie, prof. nadzw. Artur Mamcarz, kierownik III Kliniki Chorób Wewnętrznych i Kardiologii II Wydziału Lekarskiego WUM, dr Jacek Legutko, adiunkt II Kliniki Kardiologii Instytutu Kardiologii UJ CM. Specjaliści odpowiadali na wiele pytań: dlaczego nie udało się stworzyć kompleksowej, długoterminowej opieki kardiologicznej nad chorymi po zawale? Jakie zalecenia powinien otrzymać pacjent po wypisie ze szpitala?  Eksperci mówili też o nowoczesnych lekach przeciwpłytkowych, które powinny być stosowane po przebytym incydencie sercowo-naczyniowym.

W debacie, zorganizowanej przez magazyn „Świat lekarza”, wziął udział również wiceminister zdrowia Krzysztof Chlebus. Powiedział, że Ministerstwo stale współpracuje z kardiologami w celu poprawy opieki kardiologicznej nad pacjentami po przebytym zawale. Podkreślił rolę zachowań prozdrowotnych, które powinny być promowane szczególnie w tej grupie pacjentów. Mówił też, że w Ministerstwie toczą się bardzo zaawansowane prace zmierzające do wprowadzenia do refundacji nowoczesnych leków przeciwpłytkowych – szczególnie dla tych pacjentów, którzy odnieśliby z takiego leczenia największą korzyść.